ماده 32 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده 32 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرسرست و بدسرپرست مصوب 1392: دادگاه صالح براي رسيدگي به امور مربوط به نگهداري كودكان و نوجوانان بي سرپرست، دادگاه محل اقامت درخواست كننده است.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
دادگاه: مرجعی است که به تجویز قانون برای رسیدگی به شکایات و دعاوی امور حسبی تشکیل می شود.[۱]
کودک: در تعریف کودکی و تعیین مرز آن با بزرگسالی اختلاف بسیار است در قانون ایران تعریفی از کودک و سن کودکی نداریم ولی بر اساس کنوانسیون حقوق کودک می توان گفت کودکی فرآیندی است که از ابتدای تولد تا 18 سالگی را در برمی گیرد.[۲]
نکات توضیحی
صلاحیت بر اساس محل اقامت درخواست کننده امری خلاف اصل است اما در خصوص سرپرستی کودک این امر خلاف اصل پذیرفته شده است که دلیل آن تسهیل در انجام کارهای مربوط به سرپرستی است.[۳]
منابع
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405480
- ↑ حسین رئیسی. حقوق کودک و نوجوانان (از تولد تا هجده سالگی). چاپ -. توانا، بی تا. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405472
- ↑ عبداله خدابخشی. تحلیل فقهی-حقوقی قانون امور حسبی و تأثیر آن در رویه قضایی. چاپ 2. خرسندی، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3458840