ماده 37 قانون راجع به مجازات اسلامی مصوب 1361
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۳۷ قانون راجع به مجازات اسلامی مصوب ۱۳۶۱: اشتغال بکار زندانیان به درخواست آنان و با اجازه دادگاه صادرکننده حکم محکومیت بلااشکال است. در مورد مرتکبین جرائم عادی ممکن است با رعایت شرایط ذیل محبوسین در بدو ورود به زندان به کار در مؤسسات صنعتی و کشاورزی گمارده شوند،
۱ – درخواست و یا رضایت زندانی.
۲ – در صورتیکه زندانی مجرم حرفهای نبوده و فاقد حالات خطرناک باشد.
تبصره ۱ – در صورتیکه زندانی مشغول به کار در مؤسسات صنعتی و کشاورزی مرتکب جرمی بشود فورا به زندان اعاده و علاوه بر مجازات جرمی که جدیدا مرتکب شده بقیه مدت مجازات جرم سابق از تاریخی که مرتکب جرم جدید شده درباره او اجراء میشود.
تبصره ۲ – درآمد حاصله از اشتغال به کار زندانی متعلق به او بوده مگر اینکه ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
تبصره ۳ – ترتیب رسیدگی و نحوه احراز شرایط مذکور در فوق نسبت به محکومین جرائم عادی و همچنین چگونگی اشتغال بکار محکومین دادگاههای نظامی و محکومین جرائم سیاسی و نیز کیفیت پرداخت اجرت و طریقه محافظت و مراقبت از محبوسین مشغول به کار مطابق آئیننامهای خواهد بود که به پیشنهاد شورایعالی قضائی و تصویب وزرای دفاع و کشور و دادگستری جمهوری اسلامی خواهد بود.