ماده 37 قانون مجازات اسلامی مبحث سوم دیات مصوب 1361

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۳۷ قانون مجازات اسلامی مبحث سوم دیات مصوب ۱۳۶۱: هرگاه کسی در جائی متوقف باشد که توقف در آنجا جائز نیست مانند راه تنگ و دیگری اشتباها و بدون قصد به او برخورد کند و بمیرد شخص متوقف ضامن دیه خواهد بود و همچنین اگر موجب لغزش رهگذر و آسیب آنها شود ضامن خسارت میباشد مگر آنکه عابر با وسعت راه عمدا قصد برخورد داشته باشد که در این صورت نه تنها خسارت او هدر است بلکه عهدهدار خسارت شخص متوقف نیز خواهد بود.

هفتم اشتراک در جنایت