ماده 3 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست
ماده 3 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب 1392: كليه اتباع ايراني مقيم ايران مي توانند سرپرستي كودكان و نوجوانان مشمول اين قانون را با رعايت مقررات مندرج در آن و با حكم دادگاه صالح بر عهده گيرند.
مواد مرتبط
آیین نامه، بخش نامه و دستورالعمل های مرتبط
ماده 2 آيين نامه اجرايي قانون حمايت از كودكان و نوجوانان بي سرپرست و بدسرپرست
توضیح واژگان
سرپرستی: حفاظت از کودک و نوجوان بی سرپرست و بدسرپرست به منظور تامین نیازهای مادی و معنوی آنان که به اشخاصی به غیر از پدر و مادرشان سپرده می شود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
قانونگذار در خصوص سرپرستی کودکان و نوجوانان از قاعده شخصی بودن قوانین عدول کرده و ان را تابع قوانین اقامتگاه قرار داده است. مطابق ماده 3 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب 1392، اتباع مقیم ایران می توانند تقاضای سرپرستی را مطرح کنند و تابیعت آنان اثری در قبول تقاضای سرپرستی ندارد بنابراین اتباع خارجی می توانند سرپرستی کودک و نوجوان دارای شرایط را بپذیرند و روابط آنان تابع قانون ایران خواهد بود.[۲]
منابع
- ↑ محمدمهدی توکلی. مختصر حقوق مدنی. چاپ 16. مکتوب آخر، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405508
- ↑ ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی خانواده (جلد دوم) (اولاد، روابط پدر و مادر و فرزندان نسب). چاپ 7. شرکت سهامی انتشار، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4199248