ماده 41 قانون اساسنامه بانک ملی ایران مصوب 1317
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۴۱ قانون اساسنامه بانک ملی ایران مصوب ۱۳۱۷ مصوب ۱۳۱۷,۰۵,۲۲: بانک نمیتواند عملیات ذیل را انجام دهد: ۱ – بدولت یا ادارات دولتی بدون اجازه مجلس شورای ملی وام بدهد.
۲ – اقدام بمعاملاتی نماید که سبب راکد شدن سرمایه بانک بشود از قبیل خرید و فروش زمین ماشین آلات و غیره مگر برای احتیاجات خود.
۳ – اموال غیر منقول تملک کند مگر برای رفع احتیاجات و یا نقد کردن مطالبات خود – در صورت اخیر اموال غیر منقول باید تا دو سال از تاریخ تملک بفروش برسد.
۴ – اوراقی را که نماینده عملیات حقیقی تجاری نیست نزول کند.
۵ – از اشخاص یا شرکتها و بنگاه های خصوصی ضمانت کند جز در موارد و طبق شرایطی که برای دادن وام بانها تعیین شده است.
۶ – خرید سهام و یا هر نوع مشارکت دیگر در بنگاه های فلاحتی یا صنعتی یا تجاری و اقدام بمعاملات تجاری جز خرید و فروش زر و سیم.
۷ – دادن وام در مقابل سهام و اوراق وامهایی که در یکی از بورسهای معتبر نرخ بندی نمیشود.
باستثناء موارد فوق بانک میتواند هرگونه عملیات بانکی را انجام دهد مگر آنچه را که هییت وزراء منع کند.