ماده 4 قانون اصلاح قانون حکمیت مصوب 1308
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۴ قانون اصلاح قانون حکمیت مصوب ۱۳۰۸ مصوب ۱۳۰۸,۰۱,۱۱: در دعاوی که قبل یا بعد از ارجاع به حکمیت شخص ثالثی وارد یا جلب میشود هر گاه شخص مزبور با یکی از متداعیین مشترک المنفعه باشد حق تعیین حکم علیحده نخواهد داشت. و اگر منافع او با منافع طرفین دعوی مختلف باشد حق دارد که یکنفر حکم اختصاصی معین کند و در این صورت حکم مشترک دو نفر خواهد بود که باید با موافقت هر سه طرف و یا به قید قرعه معین شود. و بطور کلی هر شخص ثالثی که با تمام اطراف دعوی مختلف المنفعه باشد حق تعیین یک نفر حکم اختصاصی داشته و بعده هر شخص ثالث یکنفر بعده حکم های مشترک افزوده می شود مگر اینکه اشخاص ثالث با هم مشترک المنفعه باشند.