ماده 7 اساسنامه سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۷ اساسنامه سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان مصوب ۱۳۵۸/۱۰/۲۹: وظایف و اختیارات سازمان بشرح زیر است :

۱ – حمایت از تولید فرآورده های داخلی و عرضه خدمات متناسب در جهت افزایش آنها .

۲ – حمایت از مصرف کنندگان در قبال نوسانات نامتناسب قیمتهای داخلی و خارجی و کنترل آنها .

۳ – همکاری و تحقیقات لازمه در تشویق صادرات محصولات و فرآورده های داخلی با سازمانهای مربوطه و شناسائی امکانات بازارهای خارجی در جذب تولیدات داخلی .

۴ – بررسی و تعیین و تعدیل و کنترل قیمت انواع خدمات و محصولات تولیدی اعم از کشاورزی، صنعتی و معدنی و همچنین بررسی های لازمه در جهت کنترل قیمت کالاهای وارداتی در سطح عمده فروشی و خرده فروشی .

۵ – تعیین و اعلام قیمت کالاهائیکه دارای نمایندگی انحصاری است و در رابطه با نیاز سازمانهای دولتی و شهرداریها و سایر مؤسسات بخش عمومی کشور میباشد .

۶ – بررسی و محاسبه و کنترل عوامل مؤثر در قیمت تمام شده کالا و خدمات و سیستمهای مربوط به توزیع تا مرحله مصرف .

۷ – مراجعه بمراجع و سازمانهای تولیدی و واسطه ها و بازارهای بین المللی در داخل و خارج از کشور در تعیین بهای تمام شده کالاها.

۸ – تمرکز و نظارت بر کلیه اعتبارات پرداختی مربوط به کالاهای مورد حمایت دولت .

۹ – توصیه و طرح و اجرای برنامه های لازم مربوط به تقلیل و یا حذف تدریجی ضرر و زیان کالاهای مورد حمایت .

۱۰ – سازمان فهرست کالاهای اساسی مورد نیاز عامه اعم از تولیدی و صادراتی و وارداتی تهیه و مبلغی را که طبق ضوابط قانونی وسیله سازمان باید دریافت یا پرداخت شود مشخص نموده و پس از تأیید وزیر بازرگانی و تصویب شورای اقتصاد بر طبق مقررات این اساسنامه مورد عمل قرار میدهد .

تبصره ۱ – سازمان مکلف است همه ساله ده درصد از درآمد (مابه التفاوتهای دریافتی) خود را برای مصارف ضروری بشرح زیر:

الف – حمایت از تولیدات داخلی.

ب – حمایت از مصرف کننده در قبال نوسانات نامتناسب قیمتها .

ج – تشویق صادرات و تحقیقات لازمه با همکاری سازمانهای ذیربط.

در عملکرد حسابهای سالانه پیش بینی و ذخیره نماید .

تبصره ۲ – مانده درآمدهای هر سال حاصل از منابع مذکور در این ماده و همچنین سایر مابه التفاوتهای حاصل بسال مالی بعد منتقل و قابل مصرف خواهد بود .

۱۱ – سازمانهای دولتی مباشر خرید و فروش کالاهای مشمول این قانون موظفند اعتبارات لازم برای هر سال مالی را بموقع بسازمان اعلام نمایند که برای درج و تصویب در بودجه کل کشور پیشنهاد شود لزوما سازمان میتواند ارقام برآوردی توسط سازمانهای مباشر فوق را نیز بررسی پس از اعلام بررسی و جرح و تعدیل نماید .

۱۲ – سازمان میتواند برای رفع احتیاجات خود از بانکها و مؤسسات اعتباری داخلی با موافقت مجمع عمومی و تصویب هیئت وزیران وام اخذ نماید .

۱۳ – سازمان میتواند عندالزوم قسمتی از کارهای خود را بهر یک از دستگاههای دولتی یا وابسته بدولت و یا شرکتها و اتحادیه های تعاونی با تراضی آنان نمایندگی بدهد .

۱۴ – در هر مورد که خرید یا فروش کالاهای مورد حمایت توسط سازمان لازم باشد اینعمل با پیشنهاد وزیر بازرگانی و تصویب هیئت وزیران صورت خواهد گرفت .

۱۵ – بهای فروش کالاهای مورد حمایت که توسط سازمان خریداری شده از طرف هیئت مدیره سازمان پیشنهاد میگردد و پس از تأیید وزیر بازرگانی و تصویب مجمع عمومی مورد عمل قرار خواهد گرفت .

۱۶ – سازمان میتواند با تنظیم و طرح لازم بر اجرای عملیات و برنامه سازمانهای مسئول تأمین و توزیع کالاهای مشمول این قانون نظارت کند .

تبصره – در مواردیکه بلحاظ جلوگیری از ضرر و زیان لازم شود که در فروش کالاهای موضوع این ماده تسریع گردد بهای فروش با پیشنهاد هیئت مدیره سازمان و تأیید وزیر بازرگانی تعیین و بر طبق آن عمل خواهد شد و گزارش بمجمع عمومی سازمان تسلیم گردد.

۱۷ – در صورتیکه ضرورت ایجاب نماید که در مناطق معینی از کشور کالا یا کالاهائی برای مصرف کنندگان و یا تولیدکنندگان مورد حمایت قرار گیرد، مناطق مزبور و نحوه عمل با پیشنهاد سازمان و تأیید وزیر بازرگانی و تصویب هیئت وزیران تعین خواهد شد .

۱۸ – سازمان میتواند در صورت ضرورت به پیشنهاد هیئت مدیره و تصویب مجمع عمومی در شرکتهای داخلی که وظائف و هدفهای آنان با مقاصد سازمان مرتبط است مشارکت نماید .

۱۹ – سازمان میتواند در صورت ضرورت نسبت به دادن پیش پرداخت به تولیدکنندگان کالاهای مصرفی از نظر تشویق افزایش تولید بر طبق شرایط و مقرراتیکه بتصویب مجمع عمومی خواهد رسید اقدام نماید .

۲۰ – سازمان میتواند برای انجام بررسیها و مطالعات مربوط به وظائف خود از کارشناسان واجد شرایط و محققان و دستگاههای آموزشی بطور موقت از طریق خرید خدمت با رعایت مقررات مربوط استفاده نماید .

۲۱ – سازمان میتواند در جمع آوری و تجزیه و تحلیل آمار و قیمت ها و نرخ گذاری کالاهای داخلی و بررسی نوسان قیمتها مربوط به مراکز بین المللی و آموزش نیروی انسانی کارآمد طرحهای لازم را تهیه و اجراء نماید .

۲۲ – در زمینه تهیه روشهای معمول و بررسی قیمت تمام شده فرآورده ها و تولیدات داخلی خود سازمان رأسا و یا با دعوت از حسابداران رسمی میتواند نسبت به برقراری سیستم و آئین نامه های لازم اقدام و بتصویب مجمع عمومی برساند .

۲۳ – تعیین حداقل قیمت و تضمین خرید محصولات کشاورزی و دامی مورد حمایت با همکاری سازمانهای ذیربط .

۲۴ – برقراری سیستمهای آموزشی بازار و اقتصاد در سطح سازمان و سایر دستگاههای دولتی در زمینه فعالیتهای سازمان.

۲۵ – کسب اطلاع در زمینه نرخها و بازارهای عمده دنیا از طریق مراجع بین المللی و نمایندگیهای جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور و شرکت در سمینارها و مجامع ذیربط داخلی و خارجی .

۲۶ – انتشار بولتن های اقتصادی و نرخ نامه های داخلی و خارجی در مورد کالاهای وارداتی و صادراتی .

الگو:مواد اساسنامه سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان

رویه های قضایی