ماده 7 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 7 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب 1392: درخواست ‌كنندگان نمي‌ توانند بيش از دو كودك يا نوجوان را سرپرستي نمايند مگر در مواردي كه كودكان يا نوجوانان تحت سرپرستي، اعضاي يك خانواده باشند.

توضیح واژگان

کودک: در تعریف کودکی و تعیین مرز آن با بزرگسالی اختلاف بسیار است در قانون ایران تعریفی از کودک و سن کودکی نداریم ولی بر اساس کنوانسیون حقوق کودک می توان گفت کودکی فرآیندی است که از ابتدای تولد تا 18 سالگی را در برمی گیرد.[۱]

سرپرستی کودک: عبارت است از حفاظت از کودک و نوجوان بی سرپرست و بدسرپرست به منظور تامین نیازهای مادی و معنوی آنان که به اشخاصی به غیر از پدر و مادرشان سپرده می شود.[۲]

پیشینه

در ماده 10 قانون حمایت از کودکان بدون سرپرست مصوب 1353 تعدد کودکان تحت سرپرستی منعی نداشت اما در ماده 7 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب 1392 تعداد بیش از دو کودک تحت سرپرستی را تنها در صورتی پذیرفته است که اعضای یک خانواده باشند.[۳]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 7 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست

  1. درخواست‌کنندگان معمولاً مجاز به سرپرستی بیش از دو کودک یا نوجوان نیستند.
  2. استثنایی وجود دارد که در صورت عضویت کودکان یا نوجوانان تحت سرپرستی در یک خانواده، امکان سرپرستی بیش از دو نفر فراهم می‌شود.
  3. حفاظت از مفهوم خانواده و ارتباط خانوادگی در این ماده لحاظ شده است.

منابع

  1. حسین رئیسی. حقوق کودک و نوجوانان (از تولد تا هجده سالگی). چاپ -. توانا، بی تا.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405472
  2. محمدمهدی توکلی. مختصر حقوق مدنی. چاپ 16. مکتوب آخر، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405508
  3. صادق شریعتی نسب. فرزندخواندگی. چاپ 1. شهر دانش، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3528320