ماده 97 قانون امور حسبی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۹۷ قانون امور حسبی: محجور و هر ذی‌علاقه ای می‌توانند به دادستان وجود سبب عزل قیم را اطلاع دهند در این صورت اگر دادستان سبب عزل را موجود دید از دادگاه درخواست عزل قیم را می‌نماید.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

محجور: به کسی که حق تصرف در اموالش را ندارد، محجور گویند.[۱]

قیم: به کسی که به سفارش دادستان، برای حمایت از محجور، و نگهداری از او و اداره اموال وی تعیین می‌گردد؛ قیم گویند.[۲]

دادستان: که به او مدعی‌العموم و مقام تعقیب نیز گفته می‌شود کسی است که ریاست دادسرا را به عهده دارد.[۳]

نکات تفسیری دکترین ماده 97 قانون امور حسبی

در دعوای عزل قیم، خواهان، دادستان و خوانده، قیم است و دادگاه نمی‌تواند بر مبنای اطلاع خود از محجور با دیگران حکم عزل قیم را صادر کند.[۴]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 97 قانون امور حسبی

  1. محجور و هر ذی‌علاقه‌ای می‌توانند وجود سبب عزل قیم را به دادستان اطلاع دهند.
  2. دادستان موظف است در صورت دریافت اطلاع از سبب عزل، موضوع را بررسی کند.
  3. دادستان می‌تواند در صورت موجود بودن سبب عزل، از دادگاه درخواست عزل قیم را نماید.
  4. دادگاه مرجع نهایی اتخاذ تصمیم درباره عزل قیم است.
  5. این ماده به منظور حفظ حقوق و منافع محجورین و ذی‌علاقه‌ها تدوین شده است.

منابع

  1. احمد داودی. حجر و قیمومت. مجموعه حقوقی، سال ششم، ش8، 1321.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5090872
  2. محمدحسین ساکت. حقوق مدنی (جلد اول) (شخصیت و اهلیت در حقوق مدنی). چاپ 1. جنگل، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1270836
  3. نورمحمد صبری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 1. مساوات، 1399.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320480
  4. ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی خانواده (جلد دوم) (اولاد، روابط پدر و مادر و فرزندان نسب). چاپ 7. شرکت سهامی انتشار، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4198288