ماهیت حقوقی ضمانت‌نامة بانکی بین‌المللی و مقایسه آن با نهادهای سنتی
ماهیت حقوقی ضمانت‌نامة بانکی بین‌المللی و مقایسه آن با نهادهای سنتی نام مقاله ای است از مرتضی شهبازی نیا است که در دوره صفر شماره ششم فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است.
چکیده
ضمانت نامة بانکی و ضمان عقدی از این جهت که هر دو مضمون له(ذینفع) را در مقابل عدم اجرای قرارداد پایه از سوی مضمون عنه(ضمانت خواه) حمایت میکنند، دارای خصوصیتی مشترک هستند. تفاوت مهم این دو آن است که تعهد پرداخت بانک ضامن ( در ضمانت نامه بانکی ) مستقل از تعهد ضمانت خواه (یا متعهد اصلی) است در حالیکه تعهد ضامن در ضمان عقدی تابع تعهد متعهد اصلی میباشد. بر اساس اصل تبعی بودن تعهد ناشی از ضمان عقدی، ضامن حق دارد به ایراداتی که مضمون عنه در مقابل مضمون له از آن برخوردار است، استناد نماید. در حالیکه به موجب اصل استقلال ضمانت نامه بانکی، بانک ضامن نمی تواند به ایرادات ناشی از قرارداد پایه استناد کند. بنا بر این ضمانت نامة بانکی متفاوت از ضمان عقدی است و باید آن را قراردادی غیر معین به حساب آورد که طرفین آن بانک و ذینفع هستند. ضمانت خواه, طرف قرارداد ضمانت نامه نیست هر چند که ضمانت نامه محصول توافق وی و ذینفع در قرارداد پایه می باشد.در حقوق ایران این قرارداد را میتوان از نوع قراردادهای خصوصی موضوع ماده 10 قانون مدنی به حساب آورد.
کلیدواژه
- ضمانت نامه بانکی
- ضمان عقدی
- قرارداد پایه
- ماهیت حقوقی
- قراردادغیر معین