مسئول جبران خسارات ناشی از حوادث هسته ای در کنوانسیونهای بین المللی و حقوق ایران
مسئول جبران خسارات ناشی از حوادث هسته ای در کنوانسیونهای بین المللی و حقوق ایران نام مقاله ای از علیرضا یزدانیان و هدیه حبیبیان بوده که در شماره دوم دوره ششم (تابستان 1393) مجله علمی مطالعات حقوقی منتشر شده است.
چکیده
نیاز به انرژی هسته ای واقعیتی انکارناپذیر است. در عین حال، وقوع حوادث اتمی و خسارات ناشی از آن امری غیرقابل اجتناب است که این مساله دولت ها را در مسیر وضع مقررات خاصی سوق داده است. نتیجه این امر شکل گیری قوانین خاص و تدوین کنوانسیون های بین المللی مسئولیت هسته ای است. یکی از مسایل پیچیده در این میان تعیین مسئول جبران خسارت است. بدین ترتیب قوانین و کنوانسیون های مذکور از یک سو با طرح اصل کانالیزه کردن مسئولیت بهره بردار، وی را به عنوان مسئول جبران خسارات اتمی معرفی می نمایند و از سوی دیگر با اعمال اصل مداخله ی دولت نسبت به تدارک زیان های مازاد بر مسئولیت بهره بردار، از تضییع حقوق قربانیان جلوگیری میکنند. در حقوق ایران شناسایی مسئول جبران خسارات اتمی جز با توسل به قانون مسئولیت مدنی میسور نیست. لیکن به لحاظ نواقص قواعد مزبور، قانونگذار می بایست در راستای تدوین قوانین خاص مسئولیت مدنی هسته ای گام بردارد که در این مقاله مورد بحث قرار گرفته است.
کلید واژه ها
- بهره بردار
- هدایت کردن (کانالیزه کردن) مسئولیت به طرف بهره بردار
- مسئولیت محض
- جبران خسارت هسته ای
مواد مرتبط
- قانون پرایس - اندرسون مصوب 1957
- ماده 7 کنوانسیون پاریس راجع به مسئولیت شخص ثالث در زمینه انرژی اتمی
- ماده 21 کنوانسیون پاریس راجع به مسئولیت شخص ثالث در زمینه انرژی اتمی
- کنوانسیون مسئولیت مدنی در زمینه حمل و نقل دریایی مواد هسته ای مصوب 1971
- کنوانسیون مسئولیت مدنی بهره برداران کشتی های اتمی مصوب 1962
- ماده 11 قانون مسئولیت مدنی
- ماده 12 قانون مسئولیت مدنی
- ماده 64 قانون برنامه توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی