مسیولیت مدنی ناشی از تبلیغات دروغ در فقه و حقوق

عنوان	مسیولیت مدنی ناشی از تبلیغات دروغ در فقه و حقوق
رشته	حقوق خصوصی
دانشجو	سحر یوسفی گلوردی
استاد راهنما	سبحان الله قنبری
مقطع	کارشناسی ارشد
سال دفاع	۱۳۹۶
دانشگاه	دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهشهر

مسیولیت مدنی ناشی از تبلیغات دروغ در فقه و حقوق عنوان پایان نامه ای است که توسط سحر یوسفی گلوردی، با راهنمایی سبحان الله قنبری در سال ۱۳۹۶ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بهشهر دفاع گردید.

چکیده

مسیولیت مدنی، یکی از مهم ترین نهادهای حقوقی در همه ی دنیا است. در اصل شروع اکثریت دعاوی در دادگاه ها، به مسیولیت مدنی برمی گردد درحالی که برخی از ویژگی های آن را مثل مسیولیتی که رسانه ها در قبال ضرری که بر دیگران وارد می کنند، هنوز در کشور به خوبی جا نیفتاده است. مسیولیت مدنی در اصطلاح حقوقی به این معنا می باشد که وقتی اعمال شخصی موجب ضرر دیگری شود آن شخص در قبال عمل ضرر آفرینی که انجام داده است مسیولیت دارد و باید جبران خسارت هایی که وارد کرده را کند و این خسارات وارده به دو نوع مادی و معنوی تقسیم می شود و درخصوص مسیولیت مدنی در علم حقوق، دو نظریه وجود دارد ، یکی نظریه تقصیر و دیگری نظریه خطر. نظریه تقصیر به این معناست که اگر عامل در انجام عمل مرتکب تقصیر شده باشد و درنتیجه ی آن خسارتی به دیگری وارد آید، وی مسیول جبران خسارت است و نظریه خطر به این معناست همین که بر اثر فعالیت فردی به دیگری خسارتی وارد آید، وی مسیول جبران خسارت است، زیرا همان طور که از سود ناشی از فعالیت خود منتفع می شود، باید مسیولیت خسارات ناشی از آن به دیگری را نیز بر عهده بگیرد. در ایران با توجه به قانون مسیولیت مدنی، نظریه ی تقصیر پذیرفته شده است و انواع تقصیر در این قانون برشمرده شده است. رسانه ها نیز از این مسیولیت مبرا نیستند، برای مثال در خصوص تبلیغات، در آیین نامه ی تاسیس و نظارت بر نحوه ی کار و فعالیت کانون های آگهی و تبلیغاتی، مصوب شورای انقلاب اسلامی بیان شده است که در آگهی های تبلیغاتی نمی توان ادعاهایی مطرح کرد که از طرف منابع موثق علمی تایید نشده باشد. چنانچه رسانه ملی به تبلیغات دروغ برای وسیله ای بپردازد و مردم با خرید و استفاده از آن وسیله ضرری را متحمل شوند یا فاقد آن خاصیتی که برای آن بیان شده باشد، علاوه بر تولیدکننده که مسیول خسارات وارده بر اثر مصرف کالای تولیدی اش است؛ باید رسانه را نیز مسیول دانست، امری که چندان در کشور ما جا نیفتاده است. رسانه را به این سبب باید مسیول دانست که اگر آن رسانه اقدام به تبلیغ آن محصول نمی نمود، مسلما بسیاری از مردم از وجود آن مطلع نمی شدند و فریب نمی خوردند. همچنین بعضا افراد از طریق آگهی های مطبوعاتی با شرکتی مانند شرکت های سرمایه گذاری و غیره آشنا می شوند و با این باور که چون در نشریه ای معتبر تبلیغ شده است، قابل اعتماد می باشد به سرمایه گذاری در آن شرکت اقدام می نمایند و هدف کلا هبرداری واقع می شوند. ازآنجایی که بخشی از اعتماد این فرد، به اعتبار نشریه بوده است، نمی توان نشریه را مبری از مسیولیت مدنی دانست. شناخت این مسیولیت برای رسانه ها، علاوه بر اینکه موجب می شود خسارت زیان دیده تا حدود زیادی جبران شود، سبب دقت بیشتر رسانه ها در انتشار آگهی ها و درنتیجه کاهش بزهکاری هایی از این دست می شود.

ساختار و فهرست پایان نامه

چکیده ۱فصل یکم: کلیات تحقیق۱–۱–مقدمه…………………………………………………………… …………………………………………………۳۱–۲– بیان مسیله ۴۱–۳– اهمیت و ضرورت تحقیق ……………………………………… ……………………… ………………………۵۱–۴– اهداف تحقیق ۷۱–۵– سوالات تحقیق ۷۱–۶– فرضیات تحقیق ۷۱–۷– روش تحقیق ۸۱–۸– موانع و مشکلات تحقیق ۸فصل دوم: مفاهیم، مبانی نظری ۲–۱– تعاریف و مفاهیم ۱۰۲–۱–۱– تعریف مسیولیت ۱۰۲–۱–۱–۱– تعریف لغوی مسیولیت ۱۰۲–۱–۱–۲– تعریف اصطلاحی مسیولیت ۱۱۲–۱–۲– مفهوم تبلیغ ۱۲۲–۱–۲–۱– مفهوم لغوی تبلیغ ۱۲۲–۱–۲–۲– مفهوم تبلیغ در اصطلاح ۱۴۲–۱–۲–۳– تبلیغ دروغ ۱۴۲–۱–۳– مفهوم تبلیغات بازرگانی ۱۵۲–۱–۳–۱– مفهوم لغوی تبلیغات بازرگانی ۱۵۲–۱–۳–۲– مفهوم اصطلاحی تبلیغات بازرگانی ۱۷۲–۱–۴– مفهوم تقصیر ۱۹۲–۱–۴–۱– تعریف لغوی تقصیر ۱۹۲–۱–۴–۲– تعریف اصطلاحی تقصیر ۲۰۲–۲– مبانی نظری ۲۲۲–۲–۱– اقسام مسیولیت ۲۲۲–۲–۱–۱– مسیولیت اخلاقی ۲۳۲–۲–۱–۲– مسیولیت حقوقی ۲۳۲–۲–۱–۲–۱– مسیولیت کیفری ۲۴۲–۲–۱–۲–۲– مسیولیت مدنی ۲۵۲–۲–۱–۲–۲–۱– مسیولیت مدنی قراردادی ۲۸۲–۲–۱–۲–۲–۲– مسیولیت مدنی غیر قراردادی ۲۹۲–۲–۱–۳– مسیولیت انتظامی ۳۱۲–۲–۲– عناصر تقصیر ۳۲۲–۲–۲–۱– عنصر مادی ۳۲۲–۲–۲–۲– عنصر معنوی ۳۲۲–۲–۲–۳– عنصر قانونی ۳۳۲–۲–۳– تفاوت و معیار تمییز در تبلیغات ۳۳۲–۲–۳–۱– معیار تمییز تبلیغات خلاف واقع ۳۳۲–۲–۳–۲– تفاوت تبلیغ خلاف واقع و اغراق ۳۵۲–۳– تاریخچه ۳۷۲–۳–۱– تاریخچه تبلیغات بازرگانی ۳۷۲–۳–۱–۱– در جهان ۳۷۲–۳–۱–۲– در ایران ۳۹۲–۳–۲– سوابق تحقیق ۴۰فصل سوم : مبانی مسیولیت تبلیغات دروغ۳–۱– منابع مسیولیت مدنی تبلیغات در رسانه ۴۴۳–۱–۱– قانون اساسی ۴۴۳–۱–۲– قانون مدنی ۴۶۳–۱–۳– قانون مسیولیت مدنی ۴۷۳–۱–۴– قانون مجازات اسلامی ۴۸۳–۲– انواع تبلیغات مسیولیت آور ۴۹۳–۲–۱– تبلیغات مقایسه ای ۴۹۳–۲–۲– تبلیغات اغراق آمیز ۵۰۳–۲–۳– مطرح کردن عنوان قرعه کشی در تبلیغات برای جذب مشتری بیشتر ۵۰۳–۲–۴– نقض حریم خصوصی ۵۲۳–۲–۵– تدلیس ۵۳۳–۳– انواع مبانی مسیولیت ناشی از تبلیغات بازرگانی ۵۴۳–۳–۱– مسیولیت قراردادی ۵۴۳–۳–۱–۱– عیب کالا در تبلیغات بازرگانی ۵۴۳–۳–۱–۲– تدلیس در تبلیغات بازرگانی ۵۶۳–۳–۱–۳– اشتباه در تبلیغات بازرگانی ۶۳۳–۳–۱–۴– تخلف از شرط ضمنی در قرارداد ۶۴۳–۳–۲– مسیولیت خارج از قرارداد ۶۵۳–۳–۲–۱– غرور در تبلیغات بازرگانی ۶۶۳–۳–۲–۲– جریان قاعده لا ضرر ۶۶۳–۳–۲–۳– تسبیب ۶۷۳–۳–۲–۴– ایجاب ملزم در تبلیغات بازرگانی ۶۸۳–۳–۲–۵– استیفای نامشروع در تبلیغات بازرگانی ۷۰فصل چهارم: جبران خسارت در تبلیغات دروغ۴–۱– بررسی جبران خسارت بر اساس مسیولیت هر عامل ۷۳۴–۱–۱– مسیولیت صاحب آگهی ۷۳۴–۱–۲– مسیولیت های آژانس ۷۵۴–۱–۳– نقش مراجع رسمی مربوطه ۷۶۴–۱–۴– رسانه دولتی ۷۶۴–۲– جبران خسارت تبلیغات دروغ در مسیولیت قراردادی ومدنی ۷۷۴–۲–۱– شیوه جبران خسارات وارده به افراد ۷۷۴–۲–۱–۱– ضرر مادی ۷۸۴–۲–۱–۲– ضرر معنوی ۷۸۴–۲–۲– جبران خسارت تبلیغات دروغ در مسیولیت قراردادی ۸۱۴–۲–۲–۱– نارسایی مسیولیت قراردادی در جبران زیان های ناشی از تبلیغات دروغ ۸۱۴–۲–۲–۲– دشواری احراز ورود تبلیغات خلاف واقع به قلمرو قرارداد طرفین ۸۱۴–۲–۲–۳– ایراد نسبی بودن اثر قرارداد و ثالث بودن تبلیغ کننده ۸۲۴–۲–۳– جبران خسارت در مسیولیت مدنی تبلیغات دروغ ۸۳۴–۲–۳–۱– رابطه سببیت ۸۳۴–۲–۳–۲– تعدد عوامل ورود زیان ۸۳فصل پنجم: نتیجه گیری و پیشنهاد هانتیجه گیری ۸۶پیشنهاد ها ۸۸منابع و ماخذ

کلیدواژه ها

• مسیولیت مدنی
• کا–نزدیکترین همسایه