مطالعه جایگاه «بازپرس» در قانون قدیم و جدید آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
قضاوت
عنوانمطالعه جایگاه «بازپرس» در قانون قدیم و جدید آیین دادرسی کیفری
نویسندهایمان یوسفی
مهدی شفیعی
محور موضوعیقانون آیین دادرسی کیفری
سال نشر۱۳۹۶
منتشر شده درنشریه قضاوت
دوره۱۷
شماره۹۰
دانلود مقالهدانلود از سایت نشریه


مطالعه جایگاه «بازپرس» در قانون قدیم و جدید آیین دادرسی کیفری عنوان مقاله ای از ایمان یوسفی و مهدی شفیعی است که در شهریور 1396 و در شماره 90 فصلنامه قضاوت منتشر شده است.

چکیده

بازپرس، یک عنوان برای دو مقام محسوب می‌شود؛ بدین معنا که دو شأن کاملاً متفاوت تحقیقاتی و قضایی را در خود جمع کرده است. همچنین، بازپرس مقامی است که ویژگی‌های بی‌­طرفی قوه قضائیه، مهارت‌­های تحقیقی و تخصصی پلیس و نیز ویژگی­‌های قضات هیأت منصفه عالی را در خود جای داده است. فرآیند دادرسی کیفری با کشف جرم آغاز شده و سپس تعقیب جرم از سوی دادستان به عنوان نماینده جامعه صورت می‌­گیرد. تحقیق یا جمع‌­آوری دلایل مربوط به جرم نیز پس از تعقیب، از سوی بازپرس انجام شده و بعد از آن پرونده برای رسیدگی به دادگاه می‌­رود. دادرسی کیفری ایران به تبعیت از دادرسی کیفری فرانسه، بر مبنای وجود بازپرس طراحی شده و این در حالی است که جامعه جهانی به حذف این نهاد در دادرسی کیفری تمایل دارد. در ایران، بازپرس بر اساس شأن تحقیقی خود اقدام به جمع‌­آوری دلایل کرده و از سوی دیگر بر اساس شأن قضایی خود راجع به آزاد یا بازداشت بودن افراد تصمیم­‌گیری می‌­نماید. بازپرس در قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 زیردست دادستان قرار داده شده و سایه دادستان بر سر او مستدام است. عمده قرارهای بازپرس باید به تأیید دادستان برسد و محقق شدن آثار قرارها ممکن نیست مگر آن که تصمیمات بازپرس به تأیید دادستان رسیده باشد. حتی قرار منع تعقیب بازپرس بدون تأیید دادستان منشأ هیچ اثری نمی‌­باشد. در واقع، بازپرس یک قاضی بی‌­طرف است و بر اساس قانون باید بی‌­طرفی را در جمع‌­آوری دلایل رعایت کند و بایستی زیر چتر قاضی تعقیب (دادستان)، تمام جرایم را تعقیب کند بدون آن که حق اعمال صلاحدید داشته باشد.

کلیدواژه ها

مواد مرتبط

برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=مطالعه_جایگاه_«بازپرس»_در_قانون_قدیم_و_جدید_آیین_دادرسی_کیفری&oldid=484272»