مطالعۀ تطبیقی قابلیت مطالبۀ خسارت معنوی ناشی از تأخیر در پرواز
 | |
| عنوان | مطالعۀ تطبیقی قابلیت مطالبۀ خسارت معنوی ناشی از تأخیر در پرواز |
|---|---|
| نویسنده | عباس میرشکاری شبیر آزاد بخت |
| محور موضوعی | حقوق خصوصی مسئولیت مدنی |
| سال نشر | ۱۴۰۲ |
| منتشر شده در | نشریه دیدگاه های حقوق قضایی |
| دوره | ۲۸ |
| شماره | ۱۰۴ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
مطالعۀ تطبیقی قابلیت مطالبۀ خسارت معنوی ناشی از تأخیر در پرواز عنوان مقاله ای از عباس میرشکاری و شبیر آزاد بخت است که در اسفند1402 و شماره 104 فصلنامه دیدگاه های حقوق قضائی منتشرشده است.
چکیده
در جهان امروز، حمل و نقل مسافران از طریق هوایی به امری رایج تبدیل شده است. دلیل این شیوع، صرفه‌جویی در زمان است، زیرا سرعت حمل و نقل از طریق هواپیما بیشتر از سایر وسایل حمل و نقل است. در انجام یک پرواز، کمال مطلوب آن است که متصدیان حمل و نقل به تعهد خود مطابق با برنامۀ زمان‌بندی‌شده عمل کنند، اما این مطلوب همواره قابل تحقق نیست. به علل مختلف احتمال دارد که پرواز مطابق برنامۀ زمان‌بندی عزیمت نکند یا در صورت عزیمت به‌موقع، در زمان مورد توافق به مقصد نرسد. حال، سؤال قابل طرح آن است که آیا مسافران می‌توانند خسارت معنوی ناشی از تأخیر در پرواز را در صورت جمع شدن سایر شرایط مسئولیت مدنی مطالبه کنند؟ این نوشتار با رویکرد تحلیلی ـ توصیفی و با نگاه تطبیقی به کنوانسیون ورشو و مونترآل و همچنین، با تجزیه و تحلیل آرای جدید دادگاه‌های داخلی و خارجی درصدد است که به سؤال فوق پاسخ دهد. در هر حال، نتیجۀ بررسی‌ها نشان داد که برای پاسخ به این سؤال، پروازها را بایستی به دو دستۀ بین‌المللی و داخلی تقسیم کرد. در پروازهای بین‌المللی دو کنوانسیون ورشو 1929 و مونترآل 1999 حاکم هستند. هرچند که دادگاه‌های کشورهای مختلف نسبت‌به پاسخ به سؤال فوق اختلاف‌نظر دارند، لکن رویۀ غالب تاکنون آن بوده است که صرف خسارت معنوی ناشی از تأخیر با استناد به دو کنوانسیون ورشو و مونترآل قابل مطالبه نیست. درخصوص پروازهای داخلی، می‌بایست از قواعد عمومی حاکم بر نظام مسئولیت مدنی بهره برد. البته، دادگاه‌های ایرانی حتی در زمان حکومت کنوانسیون ورشو بر تمامی پروازها، امکان جبران خسارت معنوی را به رسمیت شناخته بودند. بنابراین، طبیعی است که پس از حکومت قوانین داخلی و با توجه به شناسایی اصل امکان جبران خسارت معنوی، این دادگاه‌ها حکم به قابلیت جبران خسارت معنوی ناشی از تأخیر در پرواز را مورد پذیرش قرار دهند.