مفهوم سوء‌استفاده از هوانوردی کشوری، موضوع ماده 4 کنوانسیون شیکاگو (1944)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
حقوقی بین المللی
عنوانمفهوم سوء‌استفاده از هوانوردی کشوری، موضوع ماده 4 کنوانسیون شیکاگو (1944)
نویسندهمهدی علیاری
محسن محبی
محور موضوعیحقوق بین الملل
سال نشر۱۴۰۱
منتشر شده درنشریه حقوقی بین المللی
دوره۳۹
شماره۶۶
دانلود مقالهدانلود از سایت نشریه


مفهوم سوء‌استفاده از هوانوردی کشوری، موضوع ماده 4 کنوانسیون شیکاگو (1944) عنوان مقاله ای از مهدی علیاری و محسن محبی است که در اردیبهشت 1401 و در شماره 66  مجله حقوقی بین المللی منتشر شده است.

چکیده

ماده 4 معاهده هوانوردی بین‌المللی کشوری، موسوم به کنوانسیون شیکاگو (1944) با عبارات زیر، دولت‌های متعاهد آن را مکلف کرده است که از به­ کارگیری هوانوردی کشوری در جهتی مغایر با اهداف آن معاهده اجتناب کنند: «دولت‌های متعاهد موافقت می­ کنند که هوانوردی کشوری را مغایر با اهداف این معاهده مورد استفاده قرار ندهند». در مقدمه معاهده نیز گفته شده است: «سوءاستفاده از پیشرفت‌های آتی هوانوردی بین‌المللی کشوری می‌تواند به تهدیدی برای امنیت عمومی تبدیل شود». این مقاله سعی دارد مفهوم سوءاستفاده از هوانوردی کشوری را در پرتو مفاد معاهده مذکور با نقد برداشت‌هایی که تا کنون در مورد آن صورت گرفته است تبیین و سپس بیان کند که اِعمال تحریم‌های حوزه هوایی که در برخی شرایط، مغایر با اصول و اهداف کنوانسیون شیکاگو است، مصداق سوءاستفاده از هوانوردی کشوری است.

کلیدواژه ها

مواد مرتبط

  • ماده 2 کنوانسیون شیکاگو
  • ماده 3 مکرر کنوانسیون شیکاگو
  • ماده 4 کنوانسیون شیکاگو
  • ماده 35 کنوانسیون شیکاگو
  • ماده 9 معاهده 1963 توکیو در مورد جرایم و برخی اعمال دیگر ارتکابی در هواپیما