نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۳۶۷ مورخ ۱۴۰۲/۰۷/۲۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مطالبه هزینه دادرسی و حق الوکاله درخواست تأمین خواسته

شماره نظریه	۷/۱۴۰۲/۳۶۷
شماره پرونده	۱۴۰۲-۱۲۷-۳۶۷ح
تاریخ نظریه	۱۴۰۲/۰۷/۲۴
موضوع نظریه	قانون آیین دادرسی مدنی
محور نظریه	تامین خواسته

چکیده نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۳۶۷ مورخ ۱۴۰۲/۰۷/۲۴ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مطالبه هزینه دادرسی و حق الوکاله درخواست تأمین خواسته: از آنجا که خواهان الزامی به درخواست تأمین خواسته ندارد و عدم این درخواست خللی به جریان دادرسی وارد نمی کند و در واقع تأمین خواسته به منظور تضمین اجرای رأیی است که به نفع خواهان صادر خواهد شد، به نظر میرسد از شمول ماده ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی خارج است. بدیهی است مطالبه تمامی خسارات از جمله خسارت راجع به طرح درخواست تأمین خواسته به استناد قواعد عام مسئولیت مدنی و با رعایت ترتیبات عام دادرسی مدنی بلامانع است.

استعلام

در برخی پرونده های حقوقی درخواست تأمین خواسته به همراه مطالبه وجه مطرح می شود و از آنجا که این درخواست، جزء درخواست های غیر مالی است، در رویه عملی برخی محاکم معتقدند هزینه دادرسی و حق الوکاله درخواست تأمین خواسته معادل هزینه دادرسی و حق الوکاله دعاوی غیر مالی بوده و به عنوان خسارات دادرسی همراه با خسارات دادرسی دعوای اصلی وفق ماده ۵۱۹ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ قابل مطالبه است و برخی دیگر بر این عقیده اند که هزینه دادرسی و حق الوکاله درخواست تأمین خواسته، معادل هزینه دادرسی و حق الوکاله دعاوی غیر مالی بوده و به عنوان خسارات دادرسی همراه با خسارات دادرسی دعوای اصلی قابل مطالبه نیست و از شمول ماده ۵۱۹ یادشده خارج است و طبق قواعد عام مسؤولیت مدنی، برای مطالبه آن باید دادخواست جداگانه مطرح شود؛ برخی نیز عقیده دارند هزینه دادرسی و حق الوکاله درخواست تأمین خواسته قابل مطالبه نمی باشد؛ زیرا ضرورتی به طرح آن نیست و صرفا بابت تضمین اجرای رأیی است که به نفع خواهان صادر شده است.

با عنایت به مراتب پیش گفته، خواهشمند است اعلام فرمایید آیا هزینه دادرسی و حق الوکاله درخواست تأمین خواسته قابل مطالبه است؟ در صورت مثبت بودن پاسخ، آیا مشمول خسارات دادرسی است و یا آنکه خواهان طبق قواعد عام مسؤولیت مدنی، برای مطالبه باید دعوای مستقل مطرح کند؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از آنجا که خواهان الزامی به درخواست تأمین خواسته ندارد و عدم این درخواست خللی به جریان دادرسی وارد نمی کند و در واقع تأمین خواسته به منظور تضمین اجرای رأیی است که به نفع خواهان صادر خواهد شد، به نظر میرسد از شمول ماده ۵۱۹ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ خارج است. بدیهی است مطالبه تمامی خسارات از جمله خسارت راجع به طرح درخواست تأمین خواسته به استناد قواعد عام مسئولیت مدنی و با رعایت ترتیبات عام دادرسی مدنی بلامانع است.

مواد مرتبط

• ماده ۵۱۹ قانون آیین دادرسی مدنی

جستارهای وابسته

• تأمین خواسته
• خسارات دادرسی
• خواهان
• دادخواست
• هزینه دادرسی
• حق الوکاله
• مسؤولیت مدنی