نظریه شماره 7/1400/847 مورخ 1400/09/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دادگاه صالح برای دعوای مطالبه وجه سند تجاری
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۰/۸۴۷ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۰-۱۱۵-۸۴۷ ح |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۰/۰۹/۲۷ |
| موضوع نظریه | حقوق تجارت |
| محور نظریه | اسناد تجارتی |
چکیده نظریه شماره 7/1400/847 مورخ 1400/09/27 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دادگاه صالح برای دعوای مطالبه وجه سند تجاری: طبق ماده 13 قانون آیین دادرسی مدنی خواهان می تواند دعوای مطالبه وجه سند تجاری را در دادگاه محل انجام تعهد نیز اقامه کند؛ اما اگر سند تجاری در مهلت مقرر قانونی واخواست نشود دعوای مطالبه وجه باید در دادگاه محل اقامت خوانده مطرح شود؛ مگر طلب ناشی از قرارداد باشد که در اینجا اختیار طرح دعوی در دادگاه محل اقامت خوانده، محل انعقاد قرارداد یا محل انجام تعهد با خواهان است.
استعلام
آیا رأی وحدت رویه به شماره ۶۸۸ مورخ ۱۳۸۵/۳/۲۳ هیأت عمومی دیوان عالی کشور در خصوص امکان طرح دعوای مطالبه وجه چک در محل استقرار بانک محال علیه، در خصوص سفته ای که محل پرداخت آن قید شده است، اعم از واخواست یا عدم واخواست آن، قابلیت اعمال دارد و می توان دعوای مطالبه سفته را در دادگاه محل پرداخت آن اقامه کرد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
با عنایت به ماده ۱۳ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹، خواهان می تواند دعوای مطالبه وجه سند تجاری (سفته) را در دادگاه محل انجام تعهد نیز اقامه کند؛ اما اگر سند تجاری (سفته) در مهلت مقرر قانونی واخواست نشود، در حکم اسناد عادی بوده و جنبه تجاری نخواهد داشت؛ بنابراین، با عنایت به مقررات ماده ۱۱ قانون یادشده، دعوای مطالبه وجه چنین سندی باید در دادگاه محل اقامت خوانده دعوی مطرح شود؛ مگر این که طلب، ناشی از قرارداد باشد که در این صورت بر اساس ماده ۱۳ این قانون خواهان مخیر به طرح دعوی در دادگاه محل اقامت خوانده، محل انعقاد قرارداد یا محلی است که تعهد باید انجام شود.