نظریه شماره 7/1401/1127 مورخ 1402/01/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره رسیدگی توامان در پرونده های کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/1401/1127
شماره نظریه۷/۱۴۰۱/۱۱۲۷
شماره پرونده۱۴۰۱-۱۶۸-۱۱۲۷ک
تاریخ نظریه۱۴۰۲/۰۱/۳۰
موضوع نظریهقانون آیین دادرسی کیفری
محور نظریهرسیدگی توامان

چکیده نظریه شماره 7/1401/1127 مورخ 1402/01/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره رسیدگی توامان در پرونده های کیفری: در فرضی که دو رأی محکومیت غیر قطعی از دو دادگاه کیفری نخستین با صلاحیت های ذاتی متفاوت نسبت به اتهامات متعدد یک متهم صادر شده باشد و از هر دو رأی دادگاه، تجدید نظرخواهی شده و پرونده ها به دو شعبه دادگاه تجدیدنظر واقع در حوزه قضایی یک استان ارجاع و همزمان مطرح رسیدگی باشد، وحدت دادرسی، رعایت قواعد تعدد جرم و اصل تسریع فرآیند دادرسی کیفری مقتضی و مفهم آنست که رسیدگی به تجدید نظرخواهی نسبت به هر یک از آراء محکومیت متهم با لحاظ ملاک مواد ۳۱۰ ، ۳۱۳ و ۴۵۴ قانون آیین دادرسی کیفری توأمان در یک شعبه دادگاه تجدیدنظر استان صورت می گیرد.

استعلام

چنانچه شخصی از سوی دادگاه انقلاب بابت ارتکاب جرم در صلاحیت دادگاه انقلاب محکوم شود و همان شخص از سوی دادگاه کیفری دو بابت ارتکاب جرم در صلاحیت محاکم کیفری دو محکوم شود و آن شخص از هر دو رأی تجدیدنظرخواهی کند و پرونده دادگاه انقلاب او به یکی از شعب دادگاه تجدیدنظر و پرونده دادگاه کیفری دو او به شعبه دیگر دادگاه تجدید نظر ارجاع شود، با عنایت به ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری که مطابق آن دادگاه تجدید نظر صلاحیت ذاتی جهت رسیدگی به جرایم درجه چهار به پایین را دارد و مواد ۳۱۰ و ۳۱۳ قانون مذکور، آیا بایستی به هر دو پرونده به صورت توأمان رسیدگی شود؛ یعنی یک شعبه دادگاه تجدید نظر به هر دو پرونده به صورت توأمان رسیدگی کند؟ یا هر شعبه تجدید نظر به پرونده ارجاعی خود رسیدگی نماید؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

در فرضی که دو رأی محکومیت غیر قطعی از دو دادگاه کیفری نخستین با صلاحیت های ذاتی متفاوت نسبت به اتهامات متعدد یک متهم صادر شده باشد و از هر دو رأی دادگاه، تجدید نظرخواهی شده و پرونده ها به دو شعبه دادگاه تجدیدنظر واقع در حوزه قضایی یک استان ارجاع و همزمان مطرح رسیدگی باشد، وحدت دادرسی، رعایت قواعد تعدد جرم و اصل تسریع فرآیند دادرسی کیفری مقتضی و مفهم آنست که رسیدگی به تجدید نظرخواهی نسبت به هر یک از آراء محکومیت متهم با لحاظ ملاک مواد ۳۱۰ ، ۳۱۳ و ۴۵۴ قانون آیین دادرسی کیفری توأمان در یک شعبه دادگاه تجدیدنظر استان صورت می گیرد.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته