نظریه شماره 7/1401/1320 مورخ 1402/05/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دریافت خسارت تأخیر تأدیه در قراردادهای پیمانکاری

شماره نظریه	۷/۱۴۰۱/۱۳۲۰
شماره پرونده	۱۴۰۱-۳/۱۰-۱۳۲۰ح
تاریخ نظریه	۱۴۰۲/۰۵/۱۷
موضوع نظریه	شرایط عمومی پیمان
محور نظریه	خسارت تاخیر تادیه

چکیده نظریه شماره 7/1401/1320 مورخ 1402/05/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره دریافت خسارت تأخیر تأدیه در قراردادهای پیمانکاری: هر چند ارسال صورت وضعیت موقت از سوی پیمانکار عرفا مطالبه از ناحیه وی تلقی می شود؛ اما از آنجا که مواد ۳۷ و ۴۰ شرایط عمومی پیمان، ترتیبات و مواعدی را برای ارزیابی صورت وضعیت دریافتی پیش بینی کرده است، تعلق خسارت تأخیر تا پیش از رعایت ترتیبات و مهلت های یادشده منتفی است؛ اما با رعایت این ترتیبات و سپری شدن مواعد، دیون کارفرما قطعی و سررسید شده تلقی می شود و خسارت تأخیر تأدیه قابل مطالبه است.

استعلام

۱- در خصوص قراردادهای پیمانکاری که وفق شرایط عمومی پیمان منعقد می شود، خسارت تأخیر تأدیه از چه تاریخی باید محاسبه شود؟ آیا صورت وضعیت موقت که بر اساس ماده ۳۷ شرایط عمومی پیمان از طرف پیمانکار صادر و تحویل مهندس ناظر شده و سپس تسلیم کارفرما می شود را می توان به عنوان مطالبه قلمداد و خسارت تأخیر تأدیه را از این تاریخ محاسبه کرد؟

۲- در صورت منفی بودن پاسخ، آیا صورت وضعیت قطعی صادره به استناد ماده ۴۰ شرایط عمومی پیمان از سوی پیمانکار و تحویل آن به کارفرما را می توان تاریخ مطالبه محسوب کرد یا صرف صدور صورت وضعیت؛ اعم از موقت و یا دائم بدون نامه یا درخواستی دایر بر مطالبه طلب، مطالبه تلقی نشده و خسارت تأخیر تأدیه شامل آن نمی شود؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

۱ و ۲- هر چند ارسال صورت وضعیت موقت از سوی پیمانکار عرفا مطالبه از ناحیه وی تلقی می شود؛ اما از آنجا که مواد ۳۷ و ۴۰ شرایط عمومی پیمان، ترتیبات و مواعدی را برای ارزیابی صورت وضعیت دریافتی پیش بینی کرده است، تعلق خسارت تأخیر تا پیش از رعایت ترتیبات و مهلت های یادشده منتفی است؛ اما با رعایت این ترتیبات و سپری شدن مواعد، دیون کارفرما قطعی و سررسید شده تلقی می شود و خسارت تأخیر تأدیه قابل مطالبه است.

مواد مرتبط

• ماده ۳۷ شرایط عمومی پیمان
• ماده ۴۰ شرایط عمومی پیمان

جستارهای وابسته

• قرارداد
• دیون
• پیمانکار
• خسارت تأخیر تأدیه
• کارفرما
• طلب