نظریه شماره 7/96/1136 مورخ 1396/05/18 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/96/1136
شماره نظریه۷/۹۶/۱۱۳۶
شماره پرونده۹۶-۹/۱-۱۵۹
تاریخ نظریه۱۳۹۶/۰۵/۱۸

نظریه شماره ۷/۹۶/۱۱۳۶ مورخ ۱۳۹۶/۰۵/۱۸ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: الف (۱) - دسترسی به ولی، موضوع ماده ۱۰۴۴ قانون مدنی مقید به مکان و زمان خاصی نیست و مدت مناسب عرفی برای جلب نظر موافق نسبت به ازدواج با توجه به شرایط مقرر در ماده یاد شده و لحاظ شرایط خاص هر فرد، حسب مورد به تشخیص مرجع رسیدگی کننده است.


الف (۲ و۳) اولاً: احراز عدم دسترسی به ولی در فرض سؤال، همانند هر امر موضوعی دیگر، با توجه به مدارک و شرایط موجود صورت می پذیرد.


ثانیاً: باتوجه به ماده ۱۰۴۴ قانون مدنی، درصورتی که پدر یا جد پدری در محل حاضرنباشند و استیذان از آنها نیز عادتاً غیرممکن بوده و دختر نیز احتیاج به ازدواج داشته باشد، می تواند اقدام به ازدواج کند؛ دراین صورت شرط اذن ولی برای نکاح باکره برداشته شده، النهایه براساس تبصره ماده یاد شده، ثبت ازدواج در دفترخانه منوط به احراز موارد مزبور در دادگاه صالح است که این امر فاقد جنبه ترافعی است و نیاز به طرح دعوی به طرفیت کسی ندارد و متقاضی با مراجعه به دادگاه صالح، درخواست احراز موارد مزبور و اعلام آن به دفترخانه می نماید.


ب) نظر به اینکه در فرض غیر مدخوله بودن زوجه، با توجه به ماده ۱۱۴۵ قانون مدنی، طلاق از نوع بائن است و بذل یا عدم بذل مهریه از این حیث مؤثر نیست، لیکن برای شفافیت روابط مالی طرفین با لحاظ ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱، دادگاه باید در رأی صادره، تحقق یا عدم تحقق بذل مهر را منعکس نماید.