نظریه شماره 7/98/1707 مورخ 1399/02/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم پذیرش دعوای الزام به تمکین عام و خاص از سوی زوجه علیه زوج
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۸/۱۷۰۷ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۸-۷۶-۱۷۰۷ ح |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۹/۰۲/۰۶ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی مدنی |
| محور نظریه | دعوای الزام به تمکین |
چکیده نظریه شماره 7/98/1707 مورخ 1399/02/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم پذیرش دعوای الزام به تمکین عام و خاص از سوی زوجه علیه زوج:با فرض ثبوت نشوز زوج اثر خاصی بر این دعوا متصور نیست لذا دعوای یادشده قابل پذیرش به نظر نمی رسد.
استعلام
آیا دعوای الزام به تمکین عام و خاص از سوی زوجه علیه زوج به علت تفرق جسمانی زوج و عدم مراجعه به منزل قابل استماع است؟ در صورت منفی بودن پاسخ، برای تضییع حق زوجه چه ضمانت اجرایی وجود دارد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
نظر به این که بر خلاف صدور حکم مبنی بر نشوز زوجه که دارای آثار مستقیم از جمله سقوط حق نفقه می باشد، بر صدور حکم مبنی بر نشوز زوج اثر مستقیم بار نیست و قیاس زوجین با یکدیگر، قیاس مع الفارق است؛ از سوی دیگر مفروض آن است زوجه بدون اخذ رأی مبنی بر محکومیت زوج به تمکین می تواند دعوای الزام وی به طلاق به دلیل عسر و حرج ناشی از عدم رعایت تکالیف شرعی و قانونی را مطرح کند و به عبارتی با فرض ثبوت نشوز زوج اثر خاصی بر این دعوا متصور نیست لذا دعوای یادشده قابل پذیرش به نظر نمی رسد.