نظریه شماره 7/99/1290 مورخ 1399/09/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم شمول مرور زمان نسبت به محکومیت دوم در فرض اجرای حکم اول
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۹/۱۲۹۰ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۹-۱۸۶/۱-۱۲۹۰ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۹/۰۹/۲۲ |
| موضوع نظریه | کیفری عمومی |
| محور نظریه | مرور زمان |
چکیده نظریه شماره 7/99/1290 مورخ 1399/09/22 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عدم شمول مرور زمان نسبت به محکومیت دوم در فرض اجرای حکم اول:هرگاه در مورد یک شخص به موجب حکم یا احکامی محکومیت های قطعی متعدد صادر شود، شروع به اجرای هر یک از محکومیت ها نسبت به دیگر محکومیت ها قاطع مرور زمان است.
استعلام
چنانچه زندانی دارای دو فقره محکومیت کیفری باشد و پیش از شروع به اجرای حکم دوم، مرتکب غیبت از مرخصی شود و از تاریخ غیبت از مرخصی، مدت مرور زمان سپری شود، آیا از جمع مواد ۱۰۸ و ۱۱۰ قانون مجازات اسلامی می توان گفت که محکومیت دوم مشمول مرور زمان شده است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
بنا به تصریح ماده ۱۱۰ قانون مجازات اسلامی مصوب ۱۳۹۲ هرگاه در مورد یک شخص به موجب حکم یا احکامی محکومیت های قطعی متعدد صادر شود، شروع به اجرای هر یک از محکومیت ها نسبت به دیگر محکومیت ها قاطع مرور زمان است. ؛ بنابراین موضوع سؤال به اعتبار شروع به اجرای محکومیت قبلی (با توجه به این که مرخصی جزء دوره تحمل مجازات تلقی می شود) و اعلام مراتب محکومیت موخر به زندان در زمان تحمل محکومیت به خاطر محکومیت سابق، از شمول ماده ۱۰۸ قانون مجازات اسلامی خارج و مشمول ماده ۱۱۰ همین قانون است.