نظریه شماره 7/99/1410 مورخ 1399/09/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعدد متهمین به دیه و نحوه اعتراض به رأی
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۹/۱۴۱۰ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۹-۱۶۸-۱۴۱۰ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۹/۰۹/۳۰ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
| محور نظریه | تجدیدنظر خواهی |
چکیده نظریه شماره 7/99/1410 مورخ 1399/09/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره تعدد متهمین به دیه و نحوه اعتراض به رأی: چنان چه افرادی به نحو جداگانه ضرب و جرح عمدی نسبت به فرد واحدی وارد آورند، نصاب و ضابطه مقرر برای تجدیدنظرخواهی نسبت به رأی صادره، میزان صدماتی است که هر یک از آنان وارد آورده اند و نه مجموع دیات متعلقه.
استعلام
اگر در پرونده ای یک یا چند متهم یک یا چند شاکی را مورد ضرب و جرح قرار دهند، با توجه به بند ب ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری، آیا ملاک قابل تجدیدنظر بودن رأی، رسیدن مقدار دیه به یک دهم دیه کامل مربوط به یکی از شکات است یا این که دیه همه شکات؟ و اگر دیه بعضی از شکات کمتر از یک دهم دیه و دیه بعضی دیگر بیشتر از یک دهم باشد، آیا می شود نسبت به آن شاکی که دیه اش کمتر از یک دهم است، رأی قطعی و نسبت به آن که دیه اش بیشتر است، رأی قابل تجدیدنظر در یک دادنامه صادر کرد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
اولا، مستفاد از مواد ۳۰۲ و ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ چنان چه افرادی به نحو جداگانه ضرب و جرح عمدی نسبت به فرد واحدی وارد آورند، نصاب و ضابطه مقرر برای تجدیدنظرخواهی نسبت به رأی صادره، میزان صدماتی است که هر یک از آنان وارد آورده اند و نه مجموع دیات متعلقه. ضمنا چنانچه ضرب و جرح عمدی وارده ناشی از رفتار مشترک (مشارکت) متهمان باشد، مجموع دیه متعلقه به مجنی علیه، نصاب و ضابطه تجدید نظرخواهی خواهد بود.
ثانیا و ثالثا، چنانچه فردی مرتکب ضرب و جرح عمدی نسبت به عده ای شود، میزان دیه هر یک از آنان، نصاب و ضابطه مقرر در مواد ۲۰۳، ۲۳۷، ۳۰۲ و ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ است، نه مجموع دیه صدمات وارده به مصدومین.
مواد مرتبط
- ماده ۲۰۳ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۲۳۷ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری