نظریه شماره 7/99/1426 مورخ 1399/10/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اظهارنظر ماهوی نسبت به جرایم موضوع ماده ۳۰۲ ق.آ.د.ک
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۹/۱۴۲۶ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۹-۱۶۸-۱۴۲۶ ک |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۹/۱۰/۱۵ |
| موضوع نظریه | آیین دادرسی کیفری |
| محور نظریه | دادگاه کیفری یک |
چکیده نظریه شماره 7/99/1426 مورخ 1399/10/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اظهارنظر ماهوی نسبت به جرایم موضوع ماده ۳۰۲ ق.آ.د.ک: اظهارنظر ماهوی نسبت به این جرایم الزاما باید توسط بازپرس صورت گیرد. و دادستان، معاون وی یا دادیار قانونا مجاز به انجام تحقیقات این جرایم نیستند.
نظریه شماره ۷/۹۹/۱۴۲۶ مورخ ۱۳۹۹/۱۰/۱۵ اداره کل حقوقی قوه قضاییه
چنانچه جرم ارتکابی مستوجب یکی از مجازات های مقرر در ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ باشد، تحقیقات الزاما باید توسط بازپرس صورت گیرد و دادستان، معاون وی یا دادیار قانونا مجاز به انجام تحقیقات این جرایم نیستند، لذا از آن جا که اظهارنظر ماهیتی نسبت به جرایم، فرع بر صلاحیت رسیدگی و انجام تحقیقات مقدماتی است، نتیجتا در فرض سوال انجام تحقیقات مقدماتی و اظهارنظر ماهوی نسبت به جرایم موضوع ماده ۳۰۲ قانون یاد شده توسط دادیار فاقد وجاهت قانونی است و با لحاظ این که صدور کیفر خواست مستلزم انجام تحقیقات مقدماتی و صدور قرار جلب به دادرسی توسط بازپرس است که در فرض سؤال صورت نپذیرفته است، بنابراین با توجه به مواد ۲ و ۹۲ این قانون، دادگاه کیفری ذی ربط (دادگاه کیفری یک یا انقلاب با تعدد دادرس) با اعلام بی اعتباری قرار جلب به دادرسی صادره از سوی دادیار (و مآلا کیفرخواست صادره)، پرونده را جهت ارجاع به بازپرس و رسیدگی مجدد به دادسرا اعاده می کند.