نظریه شماره 7/99/414 مورخ 1399/04/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شمول مزایای خدمت در مناطق محروم بر کارکنان اداری و قضات دادگستری
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۹/۴۱۴ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۹۹-۵۸-۴۱۴ع |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۹/۰۴/۲۵ |
| موضوع نظریه | حقوق اداری |
| محور نظریه | مقام قضایی |
چکیده نظریه شماره 7/99/414 مورخ 1399/04/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره شمول مزایای خدمت در مناطق محروم بر کارکنان اداری و قضات دادگستری: مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری و مقررات استخدامی شرکت های دولتی و کارکنان اداری دادگستری و قضات مشمول قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی نیستند و بالطبع، فوق العاده جذب و نگهداری و مازاد مرخصی به ایشان تعلق نمی گیرد.
استعلام
با توجه به مواد ۱ و۲ قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دور افتاده و مناطق جنگی مصوب ۱۳۶۷/۱۲/۷ بیان فرمایید که اولا فوق العاده جذب و نگهداری به سبب خدمت در مناطق محروم و دور افتاده و ثانیا یک ماه مرخصی مازاد بر مرخصی استحقاقی در ازای هر سال خدمت در مناطق یاد شده و یا دریافت حقوق و مزایای مربوط به آن در صورتی که شخص از آن استفاده نکند به کارکنان اداری و قضات دادگستری تعلق می گیرد.
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
الف- در مورد قضات
مطابق ماده ۱ قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب ۱۳۶۷، مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری و مقررات استخدامی شرکت های دولتی مشمول این قانون هستند و قضات وفق بند (ج) ماده ۲ قانون استخدام کشوری و ماده ۱۱۷ قانون مدیریت خدمات کشوری مشمول این قوانین نیستند و مقررات استخدامی خاص دارند. از آنجا که در مواد ۲ و ۳ قانون نقل و انتقال دوره ای قضات مصوب ۱۳۷۵، ضوابطی در باب وظیفه قضات مبنی بر خدمت حداقل ۱۵ سال در محل های واحدهای قضایی درجه ۱، ۲ و ۳ از نظر محرومیت، دوری از مرکز و بدی آب و هوا آمده، قضات مشمول قانون جذب یادشده نیستند و بالطبع، فوق العاده جذب و نگهداری و مازاد مرخصی به ایشان تعلق نمی گیرد.
تبصره بند (چ) ماده ۲ قانون استخدام کشوری نیز به این تصریح دارد که مستخدمین مشمول بند (ج) در هر مورد که قانونی برای تعیین تکلیف آنان وجود نداشته باشد یا طبق قوانین مربوط تابع احکام عمومی قوانین استخدام کشوری شده باشند، مشمول مقررات این قانون خواهند بود؛ که در مورد قضات مصداق ندارد، زیرا قانون خاص جذب نیروی انسانی وجود دارد و محلی برای اعمال تبصره مذکور نمی باشد. امری که آرای هیات عمومی دیوان عدالت اداری (دادنامه ۵۹۳ – 1387/9/3 و ۷۴- 1391/2/18) نیز مؤید آن است.
ب- در مورد کارکنان اداری دادگستری
با توجه به اینکه کارکنان اداری قوه قضاییه مشمول قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب ۱۳۸۶ با اصلاحات و الحاقات بعدی و نیز قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب ۱۳۶۷ می باشند و با عنایت به ماده ۷۸ قانون مدیریت خدمات کشوری که مقرر می دارد کلیه مبانی پرداخت خارج از مقررات و ضوابط این فصل (فصل دهم- حقوق و مزایا) ... با اجرای این قانون لغو می گردد و نظر به این که فصل دهم قانون اخیرالذکر طبق جزء ب بند ۱۱ ماده واحده قانون بودجه سال ۱۳۸۸ کشور از 1388/1/1 اجرایی شده است لذا پرداخت فوق العاده و مازاد مرخصی موضوع استعلام (قانون جذب ...) قبل از سال ۱۳۶۸ و بعد از سال ۱۳۸۸ فاقد وجاهت قانونی است.
مواد مرتبط
- ماده ۱ قانون جذب نیروی انسانی به مناطق محروم و دورافتاده و مناطق جنگی
- ماده ۲ قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دور افتاده و مناطق جنگی
- ماده ۲ قانون استخدام کشوری
- ماده 78 قانون مدیریت خدمات کشوری
- ماده 117 قانون مدیریت خدمات کشوری