نظریه نمایندگـی ظاهری در حقـوق ایران «با رویکرد تطبیقی به حقوق خارجی»

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

نظریه نمایندگـی ظاهری در حقـوق ایران «با رویکرد تطبیقی به حقوق خارجی» نام مقاله ای از ربیعا اسکینی و نادر پور ارشد است که در دوره صفر شماره نوزدهم فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است.

چکیده

نظریه نمایندگی ظاهری ریشه در رویه قضایی انگلیس دارد. این نظریه مورد توجه حقوق بین‌الملل و سایر کشورها به ویژه کشورهای دارای حقوق نوشته از جمله فرانسه، بلژیک، سوییس، مصر و ... قرار گرفته است. در مورد تأثیر نظریه نمایندگی ظاهری در حقوق موضوعه سه فرض قابل بررسی است؛ اول، اینکه بعضی از مقررات با نظریه نمایندگی ظاهری قابل تحلیل و تفسیر باشند. دوم، اینکه بعضی از مقررات مبتنی بر نظریه نمایندگی ظاهری باشند یعنی نمایندگی ظاهری استثناً پذیرش شده باشد. سوم، اینکه نمایندگی ظاهری به عنوان یک نظریه کلی - قاعده - صریحاً یا ضمناً پذیرفته شده باشد.

مقاله حاضر سه فرض بالا را در حقوق موضوعه ایران بررسی نموده است و به این نتایج رسیده است:

1- نظریه نمایندگی ظاهری با زمینه‌ها و ظرفیت‌های حقوق ایران منافاتی ندارد.

2- در حقوق ایران مواردی که با نظریه نمایندگی ظاهری قابل تحلیل و تفسیر باشند پیدا می‌شوند.

3- جلوه‌هایی از نظریه نمایندگی ظاهری در حقوق ایران دست‌کم به طور استثنایی - از طریق اقتباس از حقوق خارجی - پذیرفته شده است.

4- پذیرش نظریه خارجی نمایندگی ظاهری در حقوق ایران به عنوان یک نظریه کلی ـ قاعده ـ قابل دفاع نیست. اما معادل و مشابه آن وجود دارد.

کلیدواژه ها

  • نظریه عمومی
  • نمایندگی ظاهری
  • حقوق موضوعه

مواد مرتبط