نقش سفاح در أرش البکارة از منظر فقه امامیه و حقوق ایران
 | |
| عنوان | نقش سفاح در أرش البکارة از منظر فقه امامیه و حقوق ایران |
|---|---|
| نویسنده | سید موسی موسوی جواد حبیبی تبار |
| محور موضوعی | حقوق خانواده حقوق خصوص فقه |
| سال نشر | ۱۴۰۰ |
| منتشر شده در | نشریه حقوق اسلامی |
| دوره | ۱۸ |
| شماره | ۷۱ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
نقش سفاح در أرش البکارة از منظر فقه امامیه و حقوق ایران عنوان مقاله ای از سید موسی موسوی و جواد حبیبی تبار است که در بهمن 1400 و در شماره 71 فصلنامه حقوق اسلامی منتشر شده است.
چکیده
بر اساس فقه امامیه و حقوق اسلامی هر جنایتی بر عضو کسی مستلزم ضمان است و هر ضمانی که میزان آن را شرع مشخص نکرده باشد أرش است. یکی از جنایت‌های دارای ضمان، ازاله بکارت توسط غیر شوهر است. ازاله بکارت جزء جنایاتی است که شرع میزان آن را مشخص نکرده است و از طریق مقاربت جنسی و غیر آن می‌تواند صورت بگیرد که به ضمان آن أرش‌البکارة اطلاق می‌شود. سؤالی که مطرح می‌شود این است که در زنای به عنف و زنای مطاوعی أرش‌البکاره ثابت می‌شود یا خیر؟ درخصوص تحقق أرش‌البکاره در هریک از انواع سفاح یا اکتفا به مهرالمثل، دو دیدگاه مطرح است. این مقاله ضمن بررسی این دیدگاه‌ها و ادله آنها با روش تحلیلی به این نظریه رسیده است که هم در زنای به عنف و هم در زنای مطاوعی، أرش‌البکاره ثابت است. عمده دلیل برای تحقق أرش‌البکاره در زنای به عنف تمسک به قاعده «تعدد الاسباب یوجب تعدد المسببات» است و مستند قول در زنای مطاوعی برای تحقق أرش‌البکاره، قاعده‌ای در ضمان است که می‌گوید: رضایت بر جنایت مستلزم رفع مسئولیت از جانی نمی‌شود.
همچنین با بررسی قوانین جمهوری اسلامی ایران درخصوص تعلق أرش‌البکاره و اکتفا به مهرالمثل در ازاله بکارتِ ناشی از زنا، به‌دست آمد در برخی موارد تنافی بین مواد قانونی وجود دارد که نیازمند بازنگری است.