نقش قابل پیش‌بینی بودن خسارت در مسؤلیت مدنی قراردادی و قهری
نقش قابل پیش‌بینی بودن خسارت در مسؤلیت مدنی قراردادی و قهری نام مقاله ای از محسن قاسمی بوده که در دوره سوم شماره پنجم (بهار 1389) فصلنامه تحقیقات حقوقی بین المللی منتشر شده است.
چکیده
اصل جبران کامل خسارت در عین این که از اصول مسلم حقوق مسؤلیت مدنی معاصر است، به و اسطه ملاحظات مربوط به عدالت و انصاف و مصالح عملی اقتصادی اجتماعی مواجه با برخی استثنائات مهم قانونی و قراردادی شده است که از آن میان، اصل لزوم قابل پیش‌بینی بودن خسارت در دو حوزة قراردادی و قهری، یکی از ابزارهای حقوقی نسبتاً جدید برای تعدیل و تحدید اصل فوق به شمار می‌رود که هنوز محل بحث و مناقشه بوده و جایگاه آن به ویژه در نظام حقوقی ایران علی رغم برخی پژوهش‌های عمیق اما اندک موجود، هم چنان نیازمند بررسی و مطالعه به نظر می‌رسد. در این نوشتار سعی شده است ضمن تشریح و تبیین مفهوم خسارت قابل پیش‌بینی و معیارها و ضوابط تشخیص آن، مبانی اصل لزوم قابل پیش‌بینی بودن خسارت در تحقق مسؤلیت مدنی در دو حوزه قراردادی و قهری، با رویکردی تطبیقی، تاریخی و انتقادی؛ مورد نقد و بررسی قرار گیرد و در نهایت به این نتیجه منتهی شده است که رابطه علیت (سببّیت) عرفی به عنوان یکی از ارکان عقلی مسؤلیت مدنی، محکم‌ترین و قانع کننده‌ترین مبنای اصل مزبور است و براساس همین مبنا است که می‌توان به وجود این اصل به عنوان یکی از شرایط مسؤلیت مدنی در هر دو حوزه قراردادی و قهری در نظام حقوقی ایران نظر داد.با این همه این شرط، مربوط به نظم عمومی و اخلاق حسنه و از قواعد آمره نیست و علاوه بر استثنائات قانونی، می‌تواند به و اسطه توافق طرفین قرارداد، منتفی گردد که در این صورت، تعهد به جبران خسارت غیرقابل پیش‌بینی، نه از باب مسؤلیت مدنی بلکه نوعی تضمین به شمار خواهد آمد.
کلیدواژه ها
- خسارت
- قابل پیش‌بینی بودن
- مسؤلیت مدنی قراردادی
- مسؤلیت مدنی قهری
- حاکمیت اراده
- رابطه علیت
- تقصیر
- ملاحظات و مصالح عملی اجتماعی – اقتصادی
- قواعد اخلاقی