ویژگی های عقد جایز در حقوق ایران و فقه امامیه
عنوان | ویژگی های عقد جایز در حقوق ایران و فقه امامیه |
---|---|
رشته | حقوق خصوصی |
دانشجو | فاطمه کریمی ورکی |
استاد راهنما | فخرالدین اصغری آقمشهدی |
استاد مشاور | سام محمدی |
مقطع | کارشناسی ارشد |
سال دفاع | ۱۳۹۲ |
دانشگاه | دانشگاه مازندران |
ویژگی های عقد جایز در حقوق ایران و فقه امامیه عنوان پایان نامه ای است که توسط فاطمه کریمی ورکی، با راهنمایی فخرالدین اصغری آقمشهدی و با مشاوره سام محمدی در سال ۱۳۹۲ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه مازندران دفاع گردید.
چکیده
عقد جایز عقدی است که هر دو طرف یا یکی از آن ها، بتواند هر زمان و بدون نیاز به جلب نظر طرف دیگر حق فسخ آن را داشته باشند. این دسته از عقود قایم به شخص متعاقدین است و به همین جهت تابع اراده آن ها خواهد بود. این مورد یکی از ویژگی های عقود جایز است و بر همین اساس عقد جایز در مقابل عقد لازم قرار می گیرد. البته این جواز جزء ماهیت عقد جایز نیست و طرفین می توانند با توافق یکدیگر عقد جایز را به گونه ای منعقد کنند که حق فسخ آن را نداشته باشند. طرفین می توانند به دو صورت این عمل را انجام دهند؛یکی بوسیله شرط کردن عقد جایز ضمن عقد لازم و دیگری با شرط کردن عدم رجوع ضمن عقد لازم. به این صورت عقد جایز به پیروی از عقد لازم دیگر وصف لزوم پیدا میکند و طرف دیگر قرارداد نمی تواند هر وقت که بخواهد آن را بر هم بزند. عقد جایز علاوه بر اینکه قابل فسخ بوسیله هر یک از طرفین می باشد، بر خلاف عقد لازم به موت و جنون وسفه یکی از طرفین منفسخ می شود، و این انفساخ ناشی از حکم قانونگذار است، و فلسفه این انفساخ ، اذنی بودن عقود جایز است . عقود اذنی یعنی عقودی که وابسته به اذن فرد باشد و این عقود هم در مرحله ایجاد و هم در مرحله بقاء نیاز به اذن دارند و با این وصف زمانی که عقد جایز ضمن عقد لازم شرط می شود، تغییر ماهیت پیدا نمی کند و تبدیل به عقد لازم نمی شود و با فوت و حجر یکی از طرفین منحل می شود.
کلیدواژه ها
- جایز
- موت
- حجر
- شرط
- انفساخ
- عقد جایز
- آرای حقوقی
- فقه جعفری
- انفساخ عقد
- حجر
- ایران