ماده 299 قانون امور حسبی

ماده 299 قانون امور حسبی: ترتیب صدور سند مالکیت به نام ورثه یا موصی له نسبت به اموال غیر منقول که با نام مورث ثبت شده در آیین نامه وزارت دادگستری معین می شود.

توضیح واژگان

سند: نوشته ای است که به طور کتبی، به منظور احقاق و اثبات عمل یا واقعه حقوقی تنظیم می‌گردد.

ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می یابد.

مال غیر منقول: مال غیر منقول ان است که از محلی به محل دیگر نتوان نقل نمود، اعم از اینکه استقرار ان ذاتی باشد یا به واسطه عمل انسان به نحوی که نقل ان مستلزم خرابی یا نقص خود مال یا محل آن شود.

نکات توضیحی

در صورتی که نسبت به ملک غیر منقول ثبت شده وصیتی شده باشد که مورد اتفاق تمام ورثه و اشخاص ذینفع باشد، مورد وصیت به نام موصی له با مصرفی که برای آن وصیت شده ثبت می شود و بقیه ملک (در صورت وجود) به نام ورثه ثبت می گردد.

رویه های قضایی

نظریه مشورتی شماره 7/5209 مورخ 1378/9/10 اداره حقوقی قوه قضاییه مقرر می دارد پس از صدور گواهی انحصار وراثت، در مورد وصیت نامه تملیکی قابل قبول نسبت به مال غیر منقول دو فرض قابل تحقق است الف- اگر ورثه بر اجرای وصیت نامه توافق داشته باشند، ذینفع می تواند با ارائه گواهی حصر وراثت و وصیت نامه و دلیل توافق ورثه، بر اجرای آن –مانند اقرارنامه رسمی ورثه بر صحت وصیت و نفوذ آن- برای ثبت موصی به به نام موصی له به اداره ثبت مراجعه کند. در این مورد مراجعه به دادگاه لازم نیست. ب- اگر ورثه بر اجرای وصیت نامه موصوف توافق نداشته باشند، ذینفع می تواند در دادگاه صادرکننده گواهی انحصار وراثت، به طرفیت ورثه و به خواسته تنفیذ وصیت، اقامه دعوا کند (ماده 6 آیین نامه راجع به ماده 299 قانون امور حسبی 1322) و در مورد سایر وصیت نامه های قابل قبول نیز اگر ورثه آن را تنفیذ نکنند ذینغع می تواند از دادگاه صادرکننده گواهی انحصار وراثت، تنفیذ آن را درخواست نماید.