ماده 5 قانون حکمیت مصوب 1306

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵ قانون حکمیت مصوب ۱۳۰۶ مصوب ۱۳۰۶,۱۲,۲۹: اشخاص ذیل نمیتوانند حکم ثالث شوند و خود آنها نیز باید از قبول حکمیت امتناع نمایند مگر بتراضی طرفین:

ا ) کسی که در دعوی مطروحه ذینفع باشد.

ب ) کسی که شخصا یا زوجه اش یا یکی از متداعیین قرابت نسبی یا سببی تا درجه سیم دارد.

ج ) کسیکه قیم یا کفیل یا مباشر امور یکی از متداعیین است یا یکی از متداعیین مباشر امور او است.

د ) کسیکه خود یا زوجه اش وارث یکی از متداعیین است.

ه– ) کسیکه با یکی از متداعیین یا اشخاصیکه با آنها قرابت سببی یا نسبی تا درجه سوم دارد محاکمات جنایی یا جنحه داشته یا دارد.

و ) کسی که مابین او یا زوجه او یا اقربای نسبی او تا درجه سوم و یکی از متداعیین یا زوجه او یا اقربای نسبی تا درجه سوم دعوای حقوقی مطرح است.

تبصره – امتناع فوق الذکر و رد از طرف متداعیین باید از طرف حکم قبل از قبول حکمیت و از طرف متداعیین قبل از قرعه بعمل آید مگر اینکه علت رد و امتناع پس از قرعه و قبل از صدور رای حکمیت ایجاد گردد.