نظارت قضایی دیوان عدالت ادارای بر مقررات اجرایی
نظارت قضایی دیوان عدالت ادارای بر مقررات اجرایی نام مقالهای از محمد رضا ویژه است که در شماره سی و هفتم (تیر 1391) نشریه پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
نظارت قضایی نظارتی است که ضمانت اجرای آن ابطال عمل اداری (مقررات اجرایی) یا الزام مقام اداری به انجام آن به موجب حکم مرجع قضایی است. در نتیجه نظارت قضایی نسبت میان دو صلاحیت است: صلاحیت اجرایی، که وضع مقررات اجرایی در چارچوب آن انجام میشود و صلاحیت نظارتی، که نظارت بر مقررات اجرایی وضع شده در این قالب اعمال میشود.
هدف مقاله حاضر تحلیل چگونگی اعمال صلاحیت نظارت قضایی دیوان عدالت اداری بر مقررات اجرایی (شکلی و ماهوی) و معیار های ارزیابی قانون مداری آنهاست.در این مقال درصدد اثبات این فرضیه هستیم که با تفکیک بخش های بند 1 ماده 19 و تفسیر موسع آنها هیئت عمومی قادر است تا نظارت مطلق و عامی را بر مقررات اجرایی اعمال نماید. در واقع، در نظارت قضایی نباید به نص بند 1 ماده 19 و تفسیر مضیق آن اکتفا نمود بلکه باید با توجه به منطق حاکم بر کارکرد های دیوان عدالت اداری در اصول 170 و 173 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، اصول کلی حقوق اداری و غایت حقوق عمومی یعنی حمایت موثر از حق های شهروندان و تامین امنیت حقوقی آنان کارایی این نظارت موثر را افزایش داد.
کلیدواژهها
- دیوان عدالت اداری
- قانون مداری
- نظارت قضایی
- قانون
- مقررات اجرایی
مواد مرتبط
- اصل 126 قانون اساسی
- اصل 156 قانون اساسی
- اصل 161 قانون اساسی
- اصل 170 قانون اساسی
- اصل 173 قانون اساسی
- ماده 11 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
- ماده 12 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
- ماده 13 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
- ماده 19 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
- ماده 20 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری
- ماده 64 قانون استخدام کشوری
- ماده 154 قانون کار