نفوذ

نفوذ در لغت، یعنی فرو رفتن تیر در هدف، اثر نمودن، تأثیر کردن، و جاری نمودن حکم و دستور. نفوذ یعنی الحاق امضاء و تأیید عاقد یا مالک یا ولی قانونی آنان به عقدی که قبلاً به‌طور غیر نافذ واقع شده‌ است. البته نفوذ گاهی هم به معنی «وقوع عقد به صورت صحیح» به کار رفته‌ است که معنای آن همان مؤثر واقع شدن عقد می‌باشد.

مواد مرتبط

• ماده ۲۰۹ قانون مدنی

• ماده ۳۵۲ قانون مدنی

در رویه قضایی

• نظریه شماره 7/1402/323 مورخ 1402/06/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره بیع مال غیرمنقول توسط قیم بدون اطلاع دادستان
• نظریه شماره 7/1402/370 مورخ 1402/06/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قرار دادن ملک فرزند صغیر توسط ولی قهری برای تسهیلات اعطایی به شخص ثالث

جستارهای وابسته

• عدم نفوذ
• عقد