نفوذ

نفوذ در لغت، یعنی فرو رفتن تیر در هدف، اثر نمودن، تأثیرکردن، جاری نمودن حکم و دستور. نفوذ یعنی الحاق امضاء و تأیید عاقد یا مالک یا ولی قانونی آنان به عقدی که قبلاً به‌طور غیر نافذ واقع شده‌است. البته نفوذ گاهی هم به معنی «وقوع عقد به صورت صحیح» به کار رفته‌است که معنای آن همان مؤثر واقع شدن عقد می‌باشد.

رویه قضایی

• نظریه شماره 7/1402/323 مورخ 1402/06/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره بیع مال غیرمنقول توسط قیم بدون اطلاع دادستان
• نظریه شماره 7/1402/370 مورخ 1402/06/05 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قرار دادن ملک فرزند صغیر توسط ولی قهری برای تسهیلات اعطایی به شخص ثالث

مواد مرتبط

ماده ۱۰ قانون مدنی

ماده ۳۵۲ قانون مدنی