رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم کلاهبرداری: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور|شماره دادنامه=۹۱۰۹۹۷۰۹۰۹۰۰۰۶۹۲|تاریخ دادنامه=۱۳۹۱/۱۲/۲۶|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=شعبه ۲ دیوانعالی کشور|موضوع=مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم کلاهبرداری|قاضی=هاشمی{{سخ}}طباطبائی}}'''رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم کلاهبرداری''': در جرم کلاهبرداری از طریق عابر بانک، حوزه قضایی ای صالح به رسیدگی است که شاکی اغفال شده و مال از ید او خارج شده است.  
{{جعبه اطلاعات رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور|شماره دادنامه=۹۱۰۹۹۷۰۹۰۹۳۰۰۸۰۹|تاریخ دادنامه=۱۳۹۱/۱۲/۱۴|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=شعبه ۲۹ دیوانعالی کشور|موضوع=مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم کلاهبرداری|قاضی=نبی الله راجی{{سخ}}کرمی}}'''رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم کلاهبرداری''': رسیدگی به اتهام کلاهبرداری از طریق تماس تلفنی، در صلاحیت دادسرای مبدأ انتقال وجه از حساب شاکی به حساب متهم می باشد.  


= رأی خلاصه جریان پرونده =
= رأی خلاصه جریان پرونده =


با توجه به اوراق پرونده، طبق گزارش مأمورین انتظامی شهرستان قم به دادسرای عمومی و انقلاب قم، آقای س.ش. فرزند ع. علیه فرد ناشناس شکایت نموده و اعلام داشته شخص مذکور از طریق تلفن از حساب عابربانک او مبالغی برداشت و به شرح منعکس در پرونده از نام برده کلاهبرداری نموده است. گزارش مذکور برای رسیدگی به شعبه ۳ بازپرسی آن دادسرا ارجاع گردیده است. آقای بازپرس پس از رسیدگی و تحقیقات در تاریخ ۳۰/۲/۱۳۹۱، با اعلام ختم تحقیقات، طبق قرار صادره با استدلالی که نموده آن بازپرسی را برای رسیدگی به پرونده صالح ندانسته و مستندا به ماده ۵۲ از قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری، قرار عدم صلاحیت رسیدگی آن بازپرسی را، به اعتبار صلاحیت رسیدگی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان تهران صادر نموده و پرونده به دادسرای تهران ارسال که برای رسیدگی به شعبه ۴ بازپرسی ناحیه ۳۱ دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان تهران ارجاع گردیده است. بازپرسی در تاریخ دوازدهم آذر ۱۳۹۱ در وقت فوق العاده با اعلام ختم تحقیقات، طبق قرار صادره با استدلالی که نموده آن بازپرسی را برای رسیدگی به پرونده صالح ندانسته و قرار عدم صلاحیت رسیدگی آن بازپرسی را با استناد به ماده ۵۴ از قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری، به اعتبار صلاحیت رسیدگی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان قم صادر نموده است؛ و به لحاظ حدوث اختلاف در صلاحیت رسیدگی به پرونده، مقرر داشته پرونده برای حل اختلاف به دیوان عالی کشور ارسال گردد. در نتیجه پرونده به دیوان عالی کشور ارسال و به این شعبه ارجاع گردیده است.  
حسب محتویات پرونده آقای م.ح. با تقدیم شکایت به دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان تبریز از آقای م.ز. شکایت نموده و مدعی گردیده با موبایل ایشان تماس گرفته و اعلام نموده در طرح ... یک میلیون تومان برنده شده اید، لذا من را اغفال و اینجانب در عابر بانک ص. حاضر شدم و کارت خود را وارد و تماس گیرنده به من شماره ها را گفت و وارد کردم بعد از اتمام متوجه شدم که مبلغ یک میلیون تومان نه تنها واریز نگردیده بلکه مبلغ ۱۹۸/۹۰۰/۱۹ ریال از حسابم برداشت شده است و به حساب م.ک. شعبه بانک م. واریز شده است. بازپرس دادسرای عمومی و انقلاب تبریز استدلال نموده که وجوه متعلق به شاکی به حساب آقای م.ز. انتقال گردیده که ساکن تهران است و تماس گیرنده تلفن نیز ض.م. ساکن تهران می باشد و با تأکید به اینکه جرم کلاهبرداری از جرائم مقید بوده و محل حصول نتیجه محل وقوع جرم محسوب می گردد. لذا با استناد به مواد ۵۱ و ۵۲ و ۵۴ قانون آیین دادرسی کیفری قرار عدم صلاحیت به اعتبار شایستگی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان تهران صادر و اعلام و پرونده را ارسال نموده است. دادیار شعبه دوم دادسرای عمومی و انقلاب ویژه جرائم رایانه ای و فناوری اطلاعات با اظهارعقیده مبنی بر اینکه: محل وقوع جرم محلی است که مال از ید شاکی خارج شده است و با عنایت به اینکه شاکی در شهر تبریز پای دستگاه خودپرداز رفته و اقدام به انتقال وجه ناشی از فریب متهم کرده لذا مال در شهر تبریز از ید او خارج و محل وقوع جرم تبریز می باشد لذا ضمن نفی صلاحیت خود به اعتبار شایستگی دادسرای تبریز قرار عدم صلاحیت صادر و اعلام که به لحاظ حدوث اختلاف پرونده به دیوان عالی کشور و جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع شده است.  


= رأی شعبه دیوان عالی کشور =
= رأی شعبه دیوان عالی کشور =


با توجه به اوراق پرونده و با توجه به قرارهای عدم صلاحیت رسیدگی صادره از شعبه ۳ بازپرسی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان قم و شعبه ۴ بازپرسی ناحیه ۳۱ دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان تهران، در رابطه با صلاحیت رسیدگی به پرونده مطروحه و با توجه به استدلالی که در هر یک از دو قرار مزبور شده است و با توجه به نوع بزه مورد شکایت و صرف نظر از صحت و سقم موضوع، با توجه به اینکه اغفال شاکی و خروج مال از ید او در شهرستان قم اتفاق افتاده، بنابراین مستندا به مواد ۵۳ و ۵۴ از قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری، حوزه قضایی شهرستان قم برای رسیدگی به پرونده مطروحه صالح خواهد بود و با اعلام صلاحیت رسیدگی مرجع مذکور در مورد اختلاف حاصله رفع اختلاف می نماید .  
با توجه به اینکه دیوان عالی کشور طبق رأی وحدت رویه ردیف ۹۱/۲۱-۱/۱۲/۱۳۸۹ [۱۳۹۱]، دادسرای عمومی و انقلاب مبدأ انتقال وجه که محل برقرار شدن تماس تلفنی و فریب شاکی و همچنین محل انجام عملیات بانکی و انتقال وجه از حساب شاکی به حساب مورد نظر متهم را صالح به رسیدگی دانسته است، لذا ضمن قبول قرار عدم صلاحیت دادیار شعبه دوم دادسرای عمومی و انقلاب تهران و اعلام صلاحیت رسیدگی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان تبریز بدین وسیله حل اختلاف می گردد.  


رئیس شعبه ۲ دیوان عالی کشور مستشار
رییس شعبه ۲۹ دیوان عالی کشور - عضو معاون


هاشمی طباطبائی
راجی - کرمی


[[رده:آراء صادره از دیوان عالی کشور در سال ۱۳۹۱]]
[[رده:آراء صادره از دیوان عالی کشور در سال ۱۳۹۱]]


[[رده:آراء صادره از شعب کیفری دیوان عالی کشور در سال ۱۳۹۱]]
[[رده:آراء صادره از شعب کیفری دیوان عالی کشور در سال ۱۳۹۱]]

منوی ناوبری