انتقال تعهد در ایران، انگلیس و اسناد بین المللی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۳۶ توسط Fariba-Ranjbar (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''انتقال تعهد در ایران، انگلیس و اسناد بین المللی''' نام مقاله ای از حسین جلالی و محمد رضا پیرهادی و بختیار عباسلو و سید عزت الله عراقی بوده که در دوره دهم شماره سی و هفتم (پاییز 1396) فصلنامه تحقیقات حقوقی بین المللی منتشر شده است. == چکی...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

انتقال تعهد در ایران، انگلیس و اسناد بین المللی نام مقاله ای از حسین جلالی و محمد رضا پیرهادی و بختیار عباسلو و سید عزت الله عراقی بوده که در دوره دهم شماره سی و هفتم (پاییز 1396) فصلنامه تحقیقات حقوقی بین المللی منتشر شده است.

چکیده

اصل بر این است که تعهدات ناشی از عقود همانند قراردادها و برخلاف حقوق ناشی از آن بدون تحصیل رضایت ذینفع تعهد قابل انتقال به دیگری نبوده و متعهد آزادانه نمی‌تواند اجرای تعهد استقرار یافته بر ذمّه خویش را به شخص ثالث منتقل نماید. اصل مذکور صرفاً در تعهدات غیرپولی قابل اعمال بوده و تعهدات پولی استثنائی بر آن اصل تلقی می‌شود. همچنین جانشینی ناقص و کامل متعهد جدید واجد آثار متفاوتی بوده و یکسان نمی‌باشد چرا که در جانشینی کامل، ذمه ناقل بری شده و منتقل‌الیه مکلف به ایفاء تعهدات قراردادی خواهد بود لیکن در جانشینی ناقص تا هنگامی که انتقال گیرنده تعهدات انتقال یافته را ایفاء ننماید، ذمه انتقال دهنده فراغت نخواهد یافت. در اسناد بین المللی مورد مطالعه (اصول قراردادهای تجاری بین المللی، اصول حقوق قراردادهای اروپا و طرح چارچوب مشترک مرجع) صرفاً انتقال ارادی تعهدات مورد شناسائی و پذیرش قرار گرفته و برخلاف حقوق ایران و انگلیس انتقال غیرارادی مورد تحلیل و بررسی واقع نگردیده است.

کلیدواژه ها

  • انتقال دهنده
  • انتقال گیرنده
  • واگذاری قرارداد
  • واگذاری تعهد

مواد مرتبط

برگرفته از «https://wikihoghoogh.net/w/index.php?title=انتقال_تعهد_در_ایران،_انگلیس_و_اسناد_بین_المللی&oldid=306955»