ماده 173 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۱۴: خط ۱۴:


== نکات توضیحی ==
== نکات توضیحی ==
قسمت اول ماده 173 قانون امور حسبی، غایبی را در نظر گرفته است که محل اقامت وی مشخص است. چنین غایبی را غایب مفقودالاثر در نظر نمی گیریم. در واقع منظور ماده غایبی است که در حوزه قضایی دادگاه حضور ندارند. در قسمت دوم ماده منظور از غایب، غایب مفقودالاثر است که باید برای او امین تعیین شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568284|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>
قسمت اول ماده ۱۷۳ قانون امور حسبی، غایبی را در نظر گرفته‌است که محل اقامت وی مشخص است. چنین غایبی را غایب مفقودالاثر در نظر نمی‌گیریم. در واقع منظور ماده غایبی است که در حوزه قضایی دادگاه حضور ندارند. در قسمت دوم ماده منظور از غایب، غایب مفقودالاثر است که باید برای او امین تعیین شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568284|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}
[[رده:مواد قانون امور حسبی]]
[[رده:مواد قانون امور حسبی]]
[[رده:ترکه]]
[[رده:ترکه]]
[[رده:مهر و موم ترکه]]
[[رده:مهر و موم ترکه]]
[[رده:مهر و موم ترکه در صورت وجود وارث غایب]]
[[رده:مهر و موم ترکه در صورت وجود وارث غایب]]

نسخهٔ ‏۳۰ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۳:۰۹

ماده ۱۷۳ قانون امور حسبی: در صورتی که بین ورثه غایبی باشد که برای اداره اموال خود نماینده نداشته باشد اگر محل غایب معلوم است دادرس مهر و موم ترکه را به او اطلاع می‌دهد و اگر محل غایب معلوم نباشد به دادستان اطلاع خواهد داد که در صورت اقتضا جهت تعیین امین برای او اقدام کند.

توضیح واژگان

ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.[۱]

دادستان: که به او مدعی‌العموم و مقام تعقیب نیز گفته می‌شود کسی است که ریاست دادسرا را به عهده دارد.[۲]

ترکه: یا ماترک یعنی قسمت مثبت دارایی به جامانده از متوفی.[۳]

امین: در لغت به معنای امانت دار و کسی است که مردم به علت درستکاری به او اعتماد می‌کنند و در اصطلاح حقوقی امین دارای دو معنا است یکی به معنای خاص است و به کسی گفته می‌شود که مال غیر را به نفع مالک آن نگهداری می‌کند، خواه در مقابل حفظ مال از مالک اجرت دریافت کند یا مجانا امانت مال را به عهده بگیرد و دیگری هم به معنای عام است و به کلیه کسانی که وضع ید آنان بر مال دیگری، قانونی و ناشی از عقود مذکور در قانون است، اطلاق می‌گردد.[۴]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بر اساس ماده ۱۷۳ قانون امور حسبی، چنانچه بین ورثه غایب مفقودالاثری باشد به دادستان اطلاع داده می‌شود و دادستان، از دادگاه درخواست تعیین امین می‌نماید با استفاده از ماده ۱۷۳ قانون امور حسبی باید گفت در موردی که بین ورثه جنینی باشد نیز به دادستان اطلاع خواهد داد که هر گاه برای او امین معین نشده باشد، امین معین کند.[۵]

نکات توضیحی

قسمت اول ماده ۱۷۳ قانون امور حسبی، غایبی را در نظر گرفته‌است که محل اقامت وی مشخص است. چنین غایبی را غایب مفقودالاثر در نظر نمی‌گیریم. در واقع منظور ماده غایبی است که در حوزه قضایی دادگاه حضور ندارند. در قسمت دوم ماده منظور از غایب، غایب مفقودالاثر است که باید برای او امین تعیین شود.[۶]

منابع

  1. حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4252640
  2. نورمحمد صبری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 1. مساوات، 1399.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320480
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 80940
  4. منوچهر قوامی. مجموعه پرسش و پاسخ‌های قضایی (جلد اول). چاپ 1. بکاء، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6486596
  5. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 16120
  6. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568284