ماده 288 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== توضیح واژگان == | == توضیح واژگان == | ||
وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.294796 | وصیت: به تملیک [[مال]] اعم از [[عین معین|عین]] یا [[منافع]] یا اعطای [[حق]] [[تصرف]] آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=294796|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=2}}</ref> | ||
وصیت نامه: [[سند|سندی]] است [[سند رسمی|رسمی]] یا عادی که در آن [[وصیت]] به [[مال]] و یا [[وصیت]] عهدی را نوشته باشند. اگر این سند فاقد مشخصات وصیت نامه های خود نوشت و رسمی و سری باشد در مراجع رسمی مقبول نیست مگر این که [[ورثه]] موصی به صحت وصیت اقرار کرده باشند.6649756 | وصیت نامه: [[سند|سندی]] است [[سند رسمی|رسمی]] یا عادی که در آن [[وصیت]] به [[مال]] و یا [[وصیت]] عهدی را نوشته باشند. اگر این سند فاقد مشخصات وصیت نامه های خود نوشت و رسمی و سری باشد در مراجع رسمی مقبول نیست مگر این که [[ورثه]] موصی به صحت وصیت اقرار کرده باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649756|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | ||
اهلیت: به صلاحیت شخص برای دارا شدن و اجرای حق و تکلیف، اهلیت گفته می شود. به اهلیت دارا شدن حق، "[[اهلیت تمتع]]" و به اهلیت اجرای حق، نیز "[[اهلیت استیفاء]]" گفته می شود.5005204 | اهلیت: به صلاحیت شخص برای دارا شدن و اجرای حق و تکلیف، اهلیت گفته می شود. به اهلیت دارا شدن حق، "[[اهلیت تمتع]]" و به اهلیت اجرای حق، نیز "[[اهلیت استیفاء]]" گفته می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5005204|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=1}}</ref> | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
وصیت نامه نظامی تشریفات خاصی ندارد. گواهان، در صورتی که اظهارات موصی را نوشته باشند، باید در اداره ثبت یا محلی که در آیین نامه وزارت دادگستری معین می شود حاضر گردند و وصیت نامه را به امانت گذارند و اعلام کنند این آخرین | وصیت نامه نظامی تشریفات خاصی ندارد. گواهان، در صورتی که اظهارات موصی را نوشته باشند، باید در اداره ثبت یا محلی که در آیین نامه وزارت دادگستری معین می شود حاضر گردند و وصیت نامه را به [[ودیعه|امانت]] گذارند و اعلام کنند این آخرین وصیت موصی است که با داشتن اهلیت اظهار داشته. تنظیم وصیت نامه ضرورت ندارد و گواهان می توانند در اولین فرصت نزد دادرس دادگاه صلاحیتدار حاضر شوند و اظهارات موصی را اعلام کنند که در صورت مجلسی ضبط شوند و اظهارات موصی را اعلام کنند که در صورت مجلس ضبط می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (دوره عقود معین، قسمت سوم) (عطایا، هبه، وصیت)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2781868|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=7}}</ref> | ||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||
مطابق ماده 288 [[قانون امور حسبی]] اشخاصی که در شرایط فوق العاده وصیت کرده اند (موضوع مواد 283، 284 و 285 قانون امور حسبی) باید در اولین زمان ممکن به لحاظ عرفی در محل مقرر در آیین نامه حاضر شده و وصیت مذکور را به امانت بگذارند. همچنین باید اعلام نمایند که این آخرین وصیت موصی است که با داشتن اهلیت ابراز داشته زیرا مطابق [[ماده 839 قانون مدنی]] اگر موصی ثانیا وصیتی بر خلاف وصیت اول نماید وصیت دوم صحیح است. همچنین مطابق [[ماده ۸۳۸ قانون مدنی|ماده 838 همان قانون]] موصی می تواند از وصیت خود رجوع کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6649764|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۲۴ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۶
ماده 288 قانون امور حسبی: اشخاصی که مطابق ماده ۲۸۴ و ۲۸۵ وصیت نزد آن ها شده و همچنین گواه های مذکور در ماده قبل در اول زمان امکان باید در اداره ثبت اسناد یا محلی که در آئین نامه وزارت دادگستری تعیین می شود حاضر شده وصیت نامه را مطابق مقررات راجع به امانت گذاردن اسناد امانت بگذارند و ضمنا اعلام کنند که این آخرین وصیت موصی است که با داشتن اهلیت اظهار داشته.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
وصیت: به تملیک مال اعم از عین یا منافع یا اعطای حق تصرف آن برای دیگری بعد از دوران حیات، وصیت گویند.[۱]
وصیت نامه: سندی است رسمی یا عادی که در آن وصیت به مال و یا وصیت عهدی را نوشته باشند. اگر این سند فاقد مشخصات وصیت نامه های خود نوشت و رسمی و سری باشد در مراجع رسمی مقبول نیست مگر این که ورثه موصی به صحت وصیت اقرار کرده باشند.[۲]
اهلیت: به صلاحیت شخص برای دارا شدن و اجرای حق و تکلیف، اهلیت گفته می شود. به اهلیت دارا شدن حق، "اهلیت تمتع" و به اهلیت اجرای حق، نیز "اهلیت استیفاء" گفته می شود.[۳]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
وصیت نامه نظامی تشریفات خاصی ندارد. گواهان، در صورتی که اظهارات موصی را نوشته باشند، باید در اداره ثبت یا محلی که در آیین نامه وزارت دادگستری معین می شود حاضر گردند و وصیت نامه را به امانت گذارند و اعلام کنند این آخرین وصیت موصی است که با داشتن اهلیت اظهار داشته. تنظیم وصیت نامه ضرورت ندارد و گواهان می توانند در اولین فرصت نزد دادرس دادگاه صلاحیتدار حاضر شوند و اظهارات موصی را اعلام کنند که در صورت مجلسی ضبط شوند و اظهارات موصی را اعلام کنند که در صورت مجلس ضبط می شود.[۴]
نکات توضیحی
مطابق ماده 288 قانون امور حسبی اشخاصی که در شرایط فوق العاده وصیت کرده اند (موضوع مواد 283، 284 و 285 قانون امور حسبی) باید در اولین زمان ممکن به لحاظ عرفی در محل مقرر در آیین نامه حاضر شده و وصیت مذکور را به امانت بگذارند. همچنین باید اعلام نمایند که این آخرین وصیت موصی است که با داشتن اهلیت ابراز داشته زیرا مطابق ماده 839 قانون مدنی اگر موصی ثانیا وصیتی بر خلاف وصیت اول نماید وصیت دوم صحیح است. همچنین مطابق ماده 838 همان قانون موصی می تواند از وصیت خود رجوع کند.[۵]
منابع
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. حقوق مدنی (وصیت). چاپ 2. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 294796
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6649756
- ↑ علی عباس حیاتی. حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و محجورین). چاپ 1. میزان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5005204
- ↑ ناصر کاتوزیان. حقوق مدنی (دوره عقود معین، قسمت سوم) (عطایا، هبه، وصیت). چاپ 7. گنج دانش، 1384. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2781868
- ↑ محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6649764