ماده ۹ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هرگاه در اثر | '''ماده 9 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان''': هرگاه در اثر بی توجهی و سهل انگاری اشخاص غير از والدين نسبت به [[طفل|اطفال]] و [[نوجوان|نوجوانان]] نتايج زير واقع شود، مقصر علاوه بر پرداخت [[دیه|ديه]] به شرح زير مجازات مي شود: | ||
الف) فوت طفل يا نوجوان حسب مورد به مجازات [[حبس]] درجه پنج قانون مجازات اسلامي؛ | |||
ب) فقدان يكی از حواس يا منافع، قطع، نقص يا از كارافتادگی عضو، زوال عقل يا بروز بيماری صعب العلاج يا دائمی جسمی يا روانی و يا ايراد [[جراحت]] از نوع [[جائفه]] يا بالاتر حسب مورد به مجازات حبس درجه شش قانون مجازات اسلامی؛ | |||
پ) نقصان يكی از حواس يا منافع، شكستگی استخوان يا ديگر اعضاء و يا بروز بيماری روانی به مجازات حبس درجه هفت قانون مجازات اسلامی؛ | |||
ت) جراحت سر و صورت و يا گردن در صورت عدم شمول هر يك از بندهای (ب) و (پ) به مجازات حبس درجه هشت قانون مجازات اسلامی؛ | |||
ث) [[آزار جنسی]] ناشی از بی توجهی و سهل انگاری شديد و مستمر حسب مورد به يكی از مجازات های درجه هشت قانون مجازات اسلامی. | |||
تبصره- هرگاه بی توجهی و سهل انگاری والدين منجر به نتايج موضوع اين ماده شود؛ حسب مورد به مجازات تا حداقل مندرج در بندهای فوق محكوم می شوند، در خصوص بند «ت» اين ماده در صورتی والدين مشمول حكم اين تبصره می شوند كه اقدامات لازم برای جلوگيری از صدمه را انجام نداده باشند و صدمه مستند به آن ها باشد. | |||
== توضیح واژگان == | |||
دیه: (به کسر دال و تخفیف یاء)<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=834976|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref> یا خونبها را باید مشتق از «ودی»<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=709640|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref> و به معنای [[مال|مالی]] دانست که به موجب شرع و در نتیجه ارتکاب جنایت و تجاوز نسبت به [[جنایت بر نفس|نفس]] یا [[جنایت بر عضو|عضو]] به [[مجنی علیه]] یا [[ولی]] یا [[ولی دم|اولیاء دم]] وی پرداخته می‌شود. این مال را در برخی [[جرم خطایی|جرایم خطایی]] نیز باید پرداخت. امروزه در برخی از نظام‌های حقوقی، از دیه به عنوان نوعی خسارت تعبیر می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=331224|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref> | |||
جراحت: در لغت، به معنای خستگی است و در [[عرف]]، هر زخمی در بدن است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد دوم) (جرایم علیه اشخاص)|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=امیرکبیر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1835100|صفحه=|نام۱=محمدصالح|نام خانوادگی۱=ولیدی|چاپ=8}}</ref> | |||
== توضیح واژگان == | |||
[[جرم]] موضوع ماده 9 [[قانون حمایت از اطفال و نوجوانان]]، عبارت است از بی توجهی و سهل انگاری نسبت به طفل و نوجوان، منتهی به جنایت بر نفس یا عضو یا آزار جنسی او. لازم به ذکر است رکن مادی این جرم، از طریق ترک فعل و به طور مشخص، بی توجهی و سهل انگاری است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6652100|صفحه=|نام۱=امیرحسین|نام خانوادگی۱=رزاززاده|چاپ=1}}</ref> جرم موضوع این ماده، از جرایم غیر عمدی است زیرا قانونگذار از الفاظ بی توجهی و سهل انگاری استفاده کرده است. اما از لحاظ [[جرم مطلق|مطلق]] و [[جرم مقید|مقید]] بودن، این جرم، مقید است زیرا بی توجهی و سهل انگاری مرتکب باید منتهی به یکی از نتایج 5 گانه ماده 9 شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان|ترجمه=|جلد=|سال=1400|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6652104|صفحه=|نام۱=امیرحسین|نام خانوادگی۱=رزاززاده|چاپ=1}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}} | |||
[[رده:مواد قانون حمایت از اطفال و نوجوانان]] | [[رده:مواد قانون حمایت از اطفال و نوجوانان]] | ||
[[رده:حمایت از اطفال و نوجوانان]] | [[رده:حمایت از اطفال و نوجوانان]] | ||
[[رده:جرایم علیه اطفال و نوجوانان]] | [[رده:جرایم علیه اطفال و نوجوانان]] | ||
نسخهٔ ۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۱۲
ماده 9 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: هرگاه در اثر بی توجهی و سهل انگاری اشخاص غير از والدين نسبت به اطفال و نوجوانان نتايج زير واقع شود، مقصر علاوه بر پرداخت ديه به شرح زير مجازات مي شود:
الف) فوت طفل يا نوجوان حسب مورد به مجازات حبس درجه پنج قانون مجازات اسلامي؛
ب) فقدان يكی از حواس يا منافع، قطع، نقص يا از كارافتادگی عضو، زوال عقل يا بروز بيماری صعب العلاج يا دائمی جسمی يا روانی و يا ايراد جراحت از نوع جائفه يا بالاتر حسب مورد به مجازات حبس درجه شش قانون مجازات اسلامی؛
پ) نقصان يكی از حواس يا منافع، شكستگی استخوان يا ديگر اعضاء و يا بروز بيماری روانی به مجازات حبس درجه هفت قانون مجازات اسلامی؛
ت) جراحت سر و صورت و يا گردن در صورت عدم شمول هر يك از بندهای (ب) و (پ) به مجازات حبس درجه هشت قانون مجازات اسلامی؛
ث) آزار جنسی ناشی از بی توجهی و سهل انگاری شديد و مستمر حسب مورد به يكی از مجازات های درجه هشت قانون مجازات اسلامی.
تبصره- هرگاه بی توجهی و سهل انگاری والدين منجر به نتايج موضوع اين ماده شود؛ حسب مورد به مجازات تا حداقل مندرج در بندهای فوق محكوم می شوند، در خصوص بند «ت» اين ماده در صورتی والدين مشمول حكم اين تبصره می شوند كه اقدامات لازم برای جلوگيری از صدمه را انجام نداده باشند و صدمه مستند به آن ها باشد.
توضیح واژگان
دیه: (به کسر دال و تخفیف یاء)[۱] یا خونبها را باید مشتق از «ودی»[۲] و به معنای مالی دانست که به موجب شرع و در نتیجه ارتکاب جنایت و تجاوز نسبت به نفس یا عضو به مجنی علیه یا ولی یا اولیاء دم وی پرداخته می‌شود. این مال را در برخی جرایم خطایی نیز باید پرداخت. امروزه در برخی از نظام‌های حقوقی، از دیه به عنوان نوعی خسارت تعبیر می‌شود.[۳]
جراحت: در لغت، به معنای خستگی است و در عرف، هر زخمی در بدن است.[۴]
توضیح واژگان
جرم موضوع ماده 9 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، عبارت است از بی توجهی و سهل انگاری نسبت به طفل و نوجوان، منتهی به جنایت بر نفس یا عضو یا آزار جنسی او. لازم به ذکر است رکن مادی این جرم، از طریق ترک فعل و به طور مشخص، بی توجهی و سهل انگاری است.[۵] جرم موضوع این ماده، از جرایم غیر عمدی است زیرا قانونگذار از الفاظ بی توجهی و سهل انگاری استفاده کرده است. اما از لحاظ مطلق و مقید بودن، این جرم، مقید است زیرا بی توجهی و سهل انگاری مرتکب باید منتهی به یکی از نتایج 5 گانه ماده 9 شود.[۶]
منابع
- ↑ ابوالقاسم گرجی. دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت). چاپ 2. دانشگاه تهران، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 834976
- ↑ عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 709640
- ↑ محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 331224
- ↑ محمدصالح ولیدی. حقوق جزای اختصاصی (جلد دوم) (جرایم علیه اشخاص). چاپ 8. امیرکبیر، 1385. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1835100
- ↑ امیرحسین رزاززاده. کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان. چاپ 1. جنگل، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6652100
- ↑ امیرحسین رزاززاده. کارگاه حقوقی حمایت از اطفال و نوجوانان. چاپ 1. جنگل، 1400. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6652104