شنود: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
(رویه قضایی) |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[[ماده ۱۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری]] | [[ماده ۱۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
== رویه های قضایی == | |||
شنود اظهارات اشخاص در فضای واقعی(نه مجازی) با استفاده از دستگاه های رایانه ای یا مخابراتی از شمول ماده ۷۳۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) که ناظر بر شنود غیرمجاز محتوای در حال انتقال ارتباطات غیر عمومی از سامانه های رایانه است خارج است.<ref>[[نظریه شماره 7/99/1484 مورخ 1399/12/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نصب دستگاه مکان یاب و ضبط صدا در خودرو]]</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۹ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۹:۱۱
به ضبط یا استماع مکالمات تلفنی دو یا چند نفر به منظور دستیابی به محتوای آن شنود یا رهگیری گفته می‌شود. این شیوه را باید بسیار محدود نمود.[۱]
مواد مرتبط
ماده ۱۱ قانون استفاده از بی‌سیم‌های خانگی (مصوب 1345)
اصل ۲۵ قانون اساسی، این اصل به ممنوعیت شنود تلفنی اشاره نموده‌است.[۲]
ماده ۱۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری
رویه های قضایی
شنود اظهارات اشخاص در فضای واقعی(نه مجازی) با استفاده از دستگاه های رایانه ای یا مخابراتی از شمول ماده ۷۳۰ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) که ناظر بر شنود غیرمجاز محتوای در حال انتقال ارتباطات غیر عمومی از سامانه های رایانه است خارج است.[۳]
منابع
- ↑ محمدرضا زندی. تحقیقات مقدماتی در جرایم سایبری. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1514276
- ↑ عباس ایمانی. فرهنگ اصطلاحات حقوق کیفری. چاپ 2. نامه هستی، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1310780
- ↑ نظریه شماره 7/99/1484 مورخ 1399/12/26 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نصب دستگاه مکان یاب و ضبط صدا در خودرو