ماده ۹ قانون افزایش بهره وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(اضافه کردن نظریه مشورتی)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
* [[نظریه شماره 7/99/1693 مورخ 1400/05/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه|نظریه شماره ۷/۹۹/۱۶۹۳ مورخ ۱۴۰۰/۰۵/۱۶ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع اعتراض به رای کمیسیون موضوع ماده ۵۶ قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع مصوب ۱۳۴۶]]
* [[نظریه شماره 7/99/1693 مورخ 1400/05/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه|نظریه شماره ۷/۹۹/۱۶۹۳ مورخ ۱۴۰۰/۰۵/۱۶ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع اعتراض به رای کمیسیون موضوع ماده ۵۶ قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع مصوب ۱۳۴۶]]
* [[نظریه شماره 7/99/1244 مورخ 1399/09/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نحوه تعیین مجازات جرم فرار مالیاتی]]
* [[نظریه شماره 7/99/1244 مورخ 1399/09/15 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره نحوه تعیین مجازات جرم فرار مالیاتی]]
* [[نظریه شماره 7/1402/318 مورخ 1402/06/06 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعمال معافیت برای دولت در پرداخت هزینه دادرسی]]
{{مواد قانون افزایش بهره وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی}}
{{مواد قانون افزایش بهره وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی}}


[[رده: مواد قانون افزایش بهره وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی]]
[[رده: مواد قانون افزایش بهره وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی]]

نسخهٔ ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۳۲

ماده ۹ قانون افزایش بهره وری بخش کشاورزی و منابع طبیعی: وزارت جهادکشاورزی مکلف است با همکاری سازمان ثبت اسناد و املاک کشور در اجراء قوانین و مقررات مربوط، با تهیه حدنگاری (کاداستر) و نقشه‌ های مورد نیاز، نسبت به تثبیت مالکیت دولت بر منابع ملی و اراضی موات و دولتی و با رعایت حریم روستاها و همراه با رفع تداخلات ناشی از اجراء مقررات موازی اقدام و حداکثر تا پایان برنامه پنجساله پنجم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران، سند مالکیت عرصه ‌ها را به نمایندگی از سوی دولت اخذ و ضمن اعمال مدیریت کارآمد، نسبت به حفاظت و بهره‌ برداری از عرصه و اعیانی منابع ملی و اراضی یاد شده بدون پرداخت هزینه‌ های دادرسی در دعاوی مربوطه اقدام نماید.

تبصره ۱ (اصلاحی ۱۳۹۴/۰۲/۰۱)- اشخاص ذی‌ نفع که قبلاً به اعتراض آنان در مراجع ذی‌ صلاح اداری و قضائی رسیدگی نشده باشد می‌ توانند ظرف مدت پنج سال پس از تصویب این قانون پس از لازم‌ الاجراء شدن این قانون نسبت به اجراء مقررات اعتراض و آن را در دبیرخانه هیأت موضوع ماده واحده قانون تعیین تکلیف اراضی اختلافی موضوع اجرای ماده (۵۶) قانون حفاظت و بهره‌ برداری از جنگلها و مراتع مصوب ۱۳۶۷/۶/۲۹ شهرستان مربوطه ثبت نمایند و پس از انقضاء مهلت مذکور در این ماده، چنانچه ذی‌ نفع، حکم قانونی مبنی بر احراز مالکیت قطعی و نهایی خود (در شعب رسیدگی ویژه‌ ای که بدین منظور در مرکز از سوی رئیس قوه قضائیه تعیین و ایجاد می‌ شود) دریافت نموده باشد، دولت مکلف است در صورت امکان عین زمین را به وی تحویل داده و یا اگر امکان‌ پذیر نباشد و در صورت رضایت مالک، عوض زمین و یا قیمت کارشناسی آن را پرداخت نماید. عکسهای هوایی سال ۱۳۴۶ نیز جزء مستندات قابل قبول محسوب می‌ شود.

تبصره ۲- با تصویب این قانون، انتقال قطعی مالکیت دولت در واگذاری اراضی ملی، دولتی و موات به متقاضیانی که از تاریخ ابلاغ این قانون به بعد شروع به تشکیل پرونده درخواست اراضی می ‌نمایند ممنوع بوده و قوانین مغایر لغو می‌ گردد لکن صدور سند مالکیت اعیانی احداثی پیش بینی شده در طرح مصوب و پس از اجراء کامل طرح و تأیید هیأت نظارت مندرج در قانون اصلاح ماده (۳۳) اصلاحی قانون حفاظت و بهره‌ برداری از جنگلها و مراتع کشور مصوب ۱۳۸۶/۴/۹ مجمع تشخیص مصلحت نظام، بلامانع بوده و بهره‌ برداری از اراضی مذکور به صورت اجاره، حق بهره ‌برداری و یا حق انتفاع و در قالب طرح مصوب، مجاز می‌ باشد.

تبصره ۳ (الحاقی ۱۳۹۴/۰۲/۰۱)- وزارت جهاد کشاورزی مکلف است با همکاری سازمان ثبت اسناد و املاک کشور نسبت به رفع تداخلات ناشی از اجرای قوانین و مقررات موازی در اراضی ملی، دولتی و مستثنیات اشخاص اقدام نموده پس از رفع موارد اختلافی نسبت به اصلاح اسناد مالکیت و صدور اسناد اراضی کشاورزی اقدام نماید.

آیین‌ نامه اجرائی این تبصره و چگونگی دریافت هزینه و قیمت اراضی رفع تداخل شده و مصرف آن برای حفاظت، پایش و سنددار کردن اراضی کشاورزی، با پیشنهاد وزارت جهاد کشاورزی با همکاری وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان ثبت اسناد و املاک کشور سه ماه پس از ابلاغ قانون به تصویب هیأت وزیران می‌ رسد.

رویه‌های قضایی