بایع: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
از نظر عده‌ای یکی از طرفین [[عقد]] [[بیع]] که به خصوصِ [[مال]] توجه دارد، '''بایع''' نامیده می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مفهوم بیع در فقه اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فصلنامه فقه اهل بیت شماره 65 بهار 1390|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6655244|صفحه=|نام۱=سیدکاظم|نام خانوادگی۱=حائری|چاپ=}}</ref> عده‌ای نیز می‌گویند طرفی که [[اراده]] خود مبنی بر [[تملیک]] و [[تسلیم]] [[مبیع]] به [[مشتری]] را ابراز می‌کند، بایع نام دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جل ششم) (عقود معین-بخش اول) (بیع، خیارات، بیع شرط، اجاره، جعاله، قرض، صلح، مضاربه)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6655248|صفحه=|نام۱=پرویز|نام خانوادگی۱=نوین|نام۲=عباس|نام خانوادگی۲=خواجه پیری|چاپ=2}}</ref> | از نظر عده‌ای یکی از طرفین [[عقد]] [[بیع]] که به خصوصِ [[مال]] توجه دارد، '''بایع''' نامیده می‌شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مفهوم بیع در فقه اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فصلنامه فقه اهل بیت شماره 65 بهار 1390|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6655244|صفحه=|نام۱=سیدکاظم|نام خانوادگی۱=حائری|چاپ=}}</ref> عده‌ای نیز می‌گویند طرفی که [[اراده]] خود مبنی بر [[تملیک]] و [[تسلیم]] [[مبیع]] به [[مشتری]] را ابراز می‌کند، بایع نام دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جل ششم) (عقود معین-بخش اول) (بیع، خیارات، بیع شرط، اجاره، جعاله، قرض، صلح، مضاربه)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6655248|صفحه=|نام۱=پرویز|نام خانوادگی۱=نوین|نام۲=عباس|نام خانوادگی۲=خواجه پیری|چاپ=2}}</ref> | ||
== رویه قضایی == | |||
[[نظریه شماره 7/1402/85 مورخ 1402/04/10 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره عملیات اجرای احکام در مورد اوراق بهادار ثبت شده خارج از فرآیند سازمان بورس]] | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۸
از نظر عده‌ای یکی از طرفین عقد بیع که به خصوصِ مال توجه دارد، بایع نامیده می‌شود.[۱] عده‌ای نیز می‌گویند طرفی که اراده خود مبنی بر تملیک و تسلیم مبیع به مشتری را ابراز می‌کند، بایع نام دارد.[۲]
رویه قضایی
منابع
- ↑ سیدکاظم حائری. مفهوم بیع در فقه اسلامی. فصلنامه فقه اهل بیت شماره 65 بهار 1390، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655244
- ↑ پرویز نوین و عباس خواجه پیری. حقوق مدنی (جل ششم) (عقود معین-بخش اول) (بیع، خیارات، بیع شرط، اجاره، جعاله، قرض، صلح، مضاربه). چاپ 2. گنج دانش، 1382. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6655248