شماره ۷/۱۴۰۲/۳۳۲ مورخ ۱۴۰۲/۱۰/۳۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره جرم حضور زنان بدون حجاب در معابر و انظار عمومی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/332|شماره پرونده=1402-168-332ک|تاریخ نظریه=1402/10/30}} '''نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۳۳۲ مورخ ۱۴۰۲/۱۰/۳۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: استعلام:''' مطابق تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و ان...» ایجاد کرد) |
جز (Shayesteh.majd صفحهٔ نظریه شماره 7/1402/332 مورخ 1402/10/30 اداره کل حقوقی قوه قضاییه را به شماره ۷/۱۴۰۲/۳۳۲ مورخ ۱۴۰۲/۱۰/۳۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره جرم حضور زنان بدون حجاب در معابر و انظار عمومی منتقل کرد: تعیین موضوع) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/332|شماره پرونده=1402-168-332ک|تاریخ نظریه=1402/10/30}} | {{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1402/332|شماره پرونده=1402-168-332ک|تاریخ نظریه=1402/10/30|موضوع نظریه=[[قانون آیین دادرسی کیفری]]|محور نظریه=[[جرم بی حجابی]]}} | ||
'''نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۳۳۲ مورخ ۱۴۰۲/۱۰/۳۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه | '''نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۳۳۲ مورخ ۱۴۰۲/۱۰/۳۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره جرم حضور زنان بدون حجاب در معابر و انظار عمومی:''' مطابق [[ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری|مواد ۴۲۷]] و [[ماده ۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری|۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری]] معیار تجدید نظر یا [[فرجام خواهی]] از آراء کیفری، مجازات قانونی [[جرم]] است؛ بنابراین اگر جرم ارتکابی از [[جرایم تعزیری]] درجه هشت باشد، به صراحت بند الف ماده ۴۲۷ قانون یادشده، حکم صادره قطعی و غیر قابل تجدید نظر است و به تبع آن مجازات تکمیلی نیز قابل تجدید نظر نیست. | ||
اولا، آیا مطابق ماده ۱۹ قانون اخیرالذکر و بند الف ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی | == استعلام == | ||
مطابق تبصره [[ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)|ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی]] زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند به حبس از ده روز تا دو ماه و یا از دو تا ده میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد. حال سؤال اینجاست که چنانچه [[دادگاه بدوی]]، وفق [[ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی]] مجازات مذکور را بعلاوه [[مجازات تکمیلی]] در نظر بگیرد؛ | |||
اولا، آیا مطابق [[ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی|ماده ۱۹ قانون]] اخیرالذکر و بند الف [[ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری]]، این مجازات قابل [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظرخواهی]] است؟ ثانیا، چنانچه مجازات ظاهر شدن بدون حجاب شرعی در معابر عمومی، مستقلا و بدون مجازات تکمیلی باشد،آیا قابل تجدیدنظرخواهی است؟ | |||
== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | == نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه == | ||
الف- مطابق مواد ۴۲۷ و ۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ معیار تجدید نظر یا فرجام خواهی از آراء کیفری، مجازات قانونی جرم است؛ بنابراین اگر جرم ارتکابی از جرایم تعزیری درجه هشت باشد، به صراحت بند الف ماده ۴۲۷ قانون یادشده، حکم صادره قطعی و غیر قابل تجدید نظر است و به تبع آن مجازات تکمیلی نیز قابل تجدید نظر نیست. | الف- مطابق مواد ۴۲۷ و [[ماده ۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری|۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری]] مصوب ۱۳۹۲ معیار تجدید نظر یا [[فرجام خواهی]] از آراء کیفری، مجازات قانونی [[جرم]] است؛ بنابراین اگر جرم ارتکابی از [[جرایم تعزیری]] درجه هشت باشد، به صراحت بند الف ماده ۴۲۷ قانون یادشده، حکم صادره قطعی و غیر قابل تجدید نظر است و به تبع آن مجازات تکمیلی نیز قابل تجدید نظر نیست. | ||
ب- مطابق ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی، حکم به مجازات تکمیلی که فرع بر [[مجازات اصلی]] است به اختیار دادگاه واگذار شده است؛ اما دادگاه برای صدور حکم به مجازات تکمیلی اختیار مطلق ندارد؛ بلکه باید با رعایت شرایط مقرر در قانون مجازات اسلامی؛ از جمله رعایت بندهای چهارگانه ذیل [[ماده ۱۸ قانون مجازات اسلامی|ماده ۱۸ قانون]] یادشده و متناسب با جرم ارتکابی و خصوصیات مرتکب، مجازات تکمیلی صادر کند. | |||
پ- چنانچه دادگاه در صدور حکم به مجازات تکمیلی، شرایط و ضوابط مذکور در بند ب را رعایت نکند و در نتیجه مجازات تکمیلی صادرشده، نامتناسب با جرم ارتکابی و ویژگی های مرتکب جرم باشد، به نحوی که با لحاظ معیارهای مذکور در ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی، [[عرف]] و [[رویه قضایی]]، مجازات اصلی و تکمیلی نامتناسب و بیش از مجازات مقرر قانونی باشد، موضوع حسب مورد می تواند مشمول قسمت اخیر بند چ ماده ۴۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و از موارد اعاده دادرسی باشد. | |||
== مواد مرتبط == | |||
* [[ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)]] | |||
* [[ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی]] | |||
* [[ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی]] | |||
* [[ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده ۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری]] | |||
* [[ماده ۱۸ قانون مجازات اسلامی]] | |||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[دادگاه بدوی]] | |||
* [[تجدیدنظر خواهی|تجدیدنظرخواهی]] | |||
* [[فرجام خواهی]] | |||
* [[جرم]] | |||
* [[رویه قضایی]] | |||
* [[عرف]] | |||
* [[مجازات اصلی]] | |||
* [[جرایم تعزیری]] | |||
* [[مجازات تکمیلی]] | |||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]] | ||
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۲]] | [[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۴۰۲]] | ||
نسخهٔ ۱۵ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۲
 | |
| شماره نظریه | ۷/۱۴۰۲/۳۳۲ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۱۴۰۲-۱۶۸-۳۳۲ک |
| تاریخ نظریه | ۱۴۰۲/۱۰/۳۰ |
| موضوع نظریه | قانون آیین دادرسی کیفری |
| محور نظریه | جرم بی حجابی |
نظریه شماره ۷/۱۴۰۲/۳۳۲ مورخ ۱۴۰۲/۱۰/۳۰ اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره جرم حضور زنان بدون حجاب در معابر و انظار عمومی: مطابق مواد ۴۲۷ و ۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری معیار تجدید نظر یا فرجام خواهی از آراء کیفری، مجازات قانونی جرم است؛ بنابراین اگر جرم ارتکابی از جرایم تعزیری درجه هشت باشد، به صراحت بند الف ماده ۴۲۷ قانون یادشده، حکم صادره قطعی و غیر قابل تجدید نظر است و به تبع آن مجازات تکمیلی نیز قابل تجدید نظر نیست.
استعلام
مطابق تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی زنانی که بدون حجاب شرعی در معابر و انظار عمومی ظاهر شوند به حبس از ده روز تا دو ماه و یا از دو تا ده میلیون ریال جزای نقدی محکوم خواهند شد. حال سؤال اینجاست که چنانچه دادگاه بدوی، وفق ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی مجازات مذکور را بعلاوه مجازات تکمیلی در نظر بگیرد؛
اولا، آیا مطابق ماده ۱۹ قانون اخیرالذکر و بند الف ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری، این مجازات قابل تجدیدنظرخواهی است؟ ثانیا، چنانچه مجازات ظاهر شدن بدون حجاب شرعی در معابر عمومی، مستقلا و بدون مجازات تکمیلی باشد،آیا قابل تجدیدنظرخواهی است؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه
الف- مطابق مواد ۴۲۷ و ۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ معیار تجدید نظر یا فرجام خواهی از آراء کیفری، مجازات قانونی جرم است؛ بنابراین اگر جرم ارتکابی از جرایم تعزیری درجه هشت باشد، به صراحت بند الف ماده ۴۲۷ قانون یادشده، حکم صادره قطعی و غیر قابل تجدید نظر است و به تبع آن مجازات تکمیلی نیز قابل تجدید نظر نیست.
ب- مطابق ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی، حکم به مجازات تکمیلی که فرع بر مجازات اصلی است به اختیار دادگاه واگذار شده است؛ اما دادگاه برای صدور حکم به مجازات تکمیلی اختیار مطلق ندارد؛ بلکه باید با رعایت شرایط مقرر در قانون مجازات اسلامی؛ از جمله رعایت بندهای چهارگانه ذیل ماده ۱۸ قانون یادشده و متناسب با جرم ارتکابی و خصوصیات مرتکب، مجازات تکمیلی صادر کند.
پ- چنانچه دادگاه در صدور حکم به مجازات تکمیلی، شرایط و ضوابط مذکور در بند ب را رعایت نکند و در نتیجه مجازات تکمیلی صادرشده، نامتناسب با جرم ارتکابی و ویژگی های مرتکب جرم باشد، به نحوی که با لحاظ معیارهای مذکور در ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی، عرف و رویه قضایی، مجازات اصلی و تکمیلی نامتناسب و بیش از مجازات مقرر قانونی باشد، موضوع حسب مورد می تواند مشمول قسمت اخیر بند چ ماده ۴۷۴ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ و از موارد اعاده دادرسی باشد.
مواد مرتبط
- ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)
- ماده ۲۳ قانون مجازات اسلامی
- ماده ۱۹ قانون مجازات اسلامی
- ماده ۴۲۷ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۴۲۸ قانون آیین دادرسی کیفری
- ماده ۱۸ قانون مجازات اسلامی