اقرار معلق

تنجیز، مقدمه هر تصمیمی است؛ و اقرار معلق به دلیل قطعی نبودن، اثری ندارد. ماده ۱۲۶۸ قانون مدنی نیز اقرار معلق را مؤثر نمی داند. قانونگذار، از اقرار معلق، رفع اثر نموده؛ در حالی که در اقرار معلق، موضوع اقرار منتفی است؛ زیرا یکی از عناصر اقرار، که اخبار می‌باشد؛ در چنین اقراری وجود ندارد و اخبار معلق را نمی‌توان اخبار محسوب نمود، در واقع اخبار و تعلیق، با یکدیگر منافات داشته؛ و قابل جمع نیستند.

مواد مرتبط

• ماده ۱۲۶۸ قانون مدنی

قلمرو

اقرار معلق به شرط، باطل است؛ زیرا اقرار، اخباری است منجز از حق ثابت لازم؛ و در اقرار معلق، قطعی بودن اقرار معنایی ندارد، و چنین اقراری، متزلزل است؛ بنابراین نمی‌تواند ملاک حکم دادگاه قرار گیرد، البته اقرار به حق معلق، با اقرار معلق تفاوت دارد؛ لذا موضوع اقرار را می‌توان معلق نمود.

مصادیق

• اگر سندی دلالت بر اقرار نماید؛ اما نحوه نگارش آن، اقرار مزبور را، به شکل معلق درآورد؛ چنین سندی با توجه به محتوای خود، فاقد اعتبار است؛ نه به دلیل شرایط شکلی و صوری.
• اقرار به تعهد معلق، نافذ است، مانند اینکه ماهیگیر، قبل از صید، اقرار کند که روز گذشته، اذعان نموده که اگر صید هفته جاری او، ۱۰۰۰ کیلو باشد؛ ۱۰۰ کیلو از ماهی‌ها را، به فرزندش هبه نماید، چنین اقراری، اقرار به هبه معلق است.
• اقرار در وصیت نامه، معلق به فوت موصی نیست؛ زیرا ذات و طبیعت اقرار، اجازه نمی‌دهد که آن را، معلق به واقعه ای نمود؛ بنابراین رجوع از وصیت، به منزله رجوع از اقرار نمی‌باشد.

در فقه

• ذات و طبیعت اقرار، اجازه نمی‌دهد که آن را، معلق به واقعه ای نمود.
• اقراری که مشروط به خواست و مشیت الهی گردد؛ باطل است.
• اقراری که معلق به شهادت دیگری باشد؛ باطل است؛ زیرا ممکن است از دیدگاه مقر، ادای شهادت توسط شخص مورد نظر، ممکن نبوده؛ و در نتیجه اقرار معلق به امر غیرممکن نیز، اثری ندارد.

جستارهای وابسته

• ادله اثبات دعوی
• اقرار
• اقرار منجز