ماده 173 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''ماده ۱۷۳ قانون امور حسبی''': در صورتی که بین [[ورثه]] غایبی باشد که برای اداره [[مال|اموال]] خود نماینده نداشته باشد اگر محل غایب معلوم است دادرس مهر و موم [[ترکه]] را به او اطلاع می‌دهد و اگر محل غایب معلوم نباشد به [[دادستان]] اطلاع خواهد داد که در صورت اقتضا جهت تعیین [[امین]] برای او اقدام کند.
'''ماده ۱۷۳ قانون امور حسبی''': در صورتی که بین [[ورثه]] غایبی باشد که برای اداره [[مال|اموال]] خود نماینده نداشته باشد اگر محل غایب معلوم است دادرس مهر و موم [[ترکه]] را به او اطلاع می‌دهد و اگر محل غایب معلوم نباشد به [[دادستان]] اطلاع خواهد داد که در صورت اقتضا جهت تعیین [[امین]] برای او اقدام کند.
== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط [[ارث]] و مبری بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می‌یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>
ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط [[ارث]] و مبری بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می‌یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>
خط ۹: خط ۸:


امین: در لغت به معنای امانت دار و کسی است که مردم به علت درستکاری به او اعتماد می‌کنند و در اصطلاح حقوقی امین دارای دو معنا است یکی به معنای خاص است و به کسی گفته می‌شود که [[مال]] غیر را به نفع مالک آن نگهداری می‌کند، خواه در مقابل حفظ مال از مالک اجرت دریافت کند یا مجانا امانت مال را به عهده بگیرد و دیگری هم به معنای عام است و به کلیه کسانی که وضع ید آنان بر مال دیگری، قانونی و ناشی از [[عقد|عقود]] مذکور در [[قانون]] است، اطلاق می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه پرسش و پاسخ‌های قضایی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=بکاء|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6486596|صفحه=|نام۱=منوچهر|نام خانوادگی۱=قوامی|چاپ=1}}</ref>
امین: در لغت به معنای امانت دار و کسی است که مردم به علت درستکاری به او اعتماد می‌کنند و در اصطلاح حقوقی امین دارای دو معنا است یکی به معنای خاص است و به کسی گفته می‌شود که [[مال]] غیر را به نفع مالک آن نگهداری می‌کند، خواه در مقابل حفظ مال از مالک اجرت دریافت کند یا مجانا امانت مال را به عهده بگیرد و دیگری هم به معنای عام است و به کلیه کسانی که وضع ید آنان بر مال دیگری، قانونی و ناشی از [[عقد|عقود]] مذکور در [[قانون]] است، اطلاق می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه پرسش و پاسخ‌های قضایی (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=بکاء|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6486596|صفحه=|نام۱=منوچهر|نام خانوادگی۱=قوامی|چاپ=1}}</ref>
 
== نکات تفسیری دکترین ماده 173 قانون امور حسبی ==
== نکات تفسیری دکترین ==
بر اساس ماده ۱۷۳ [[قانون امور حسبی]]، چنانچه بین ورثه غایب مفقودالاثری باشد به دادستان اطلاع داده می‌شود و دادستان، از دادگاه درخواست تعیین امین می‌نماید با استفاده از [[ماده 173 قانون امور حسبی]] باید گفت در موردی که بین ورثه جنینی باشد نیز به دادستان اطلاع خواهد داد که هر گاه برای او امین معین نشده باشد، امین معین کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=16120|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref>
بر اساس ماده ۱۷۳ [[قانون امور حسبی]]، چنانچه بین ورثه غایب مفقودالاثری باشد به دادستان اطلاع داده می‌شود و دادستان، از دادگاه درخواست تعیین امین می‌نماید با استفاده از [[ماده 173 قانون امور حسبی]] باید گفت در موردی که بین ورثه جنینی باشد نیز به دادستان اطلاع خواهد داد که هر گاه برای او امین معین نشده باشد، امین معین کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=16120|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref>
 
== نکات توضیحی ماده 173 قانون امور حسبی ==
== نکات توضیحی ==
قسمت اول ماده ۱۷۳ قانون امور حسبی، غایبی را در نظر گرفته‌است که محل اقامت وی مشخص است. چنین غایبی را غایب مفقودالاثر در نظر نمی‌گیریم. در واقع منظور ماده غایبی است که در حوزه قضایی دادگاه حضور ندارند. در قسمت دوم ماده منظور از غایب، غایب مفقودالاثر است که باید برای او امین تعیین شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568284|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>
قسمت اول ماده ۱۷۳ قانون امور حسبی، غایبی را در نظر گرفته‌است که محل اقامت وی مشخص است. چنین غایبی را غایب مفقودالاثر در نظر نمی‌گیریم. در واقع منظور ماده غایبی است که در حوزه قضایی دادگاه حضور ندارند. در قسمت دوم ماده منظور از غایب، غایب مفقودالاثر است که باید برای او امین تعیین شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568284|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>
 
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 173 قانون امور حسبی ==
 
== نکات توصیفی هوش مصنوعی ==
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
{{هوش مصنوعی (ماده)}}
# اگر ورثه‌ای غایب باشد و نماینده‌ای برای اداره اموال نداشته باشد، اقدامات خاصی باید انجام شود.
# اگر ورثه‌ای غایب باشد و نماینده‌ای برای اداره اموال نداشته باشد، اقدامات خاصی باید انجام شود.
خط ۲۴: خط ۱۹:
# دادستان در صورت لزوم برای تعیین امین جهت اداره اموال غایب اقدام می‌کند.
# دادستان در صورت لزوم برای تعیین امین جهت اداره اموال غایب اقدام می‌کند.
# هدف از این ماده حمایت از حقوق ورثه غایب و جلوگیری از آسیب به اموال وی است.
# هدف از این ماده حمایت از حقوق ورثه غایب و جلوگیری از آسیب به اموال وی است.
== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس|۲}}
{{پانویس|۲}}
خط ۳۱: خط ۲۵:
[[رده:مهر و موم ترکه]]
[[رده:مهر و موم ترکه]]
[[رده:مهر و موم ترکه در صورت وجود وارث غایب]]
[[رده:مهر و موم ترکه در صورت وجود وارث غایب]]
{{DEFAULTSORT:ماده 0865}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۱۵

ماده ۱۷۳ قانون امور حسبی: در صورتی که بین ورثه غایبی باشد که برای اداره اموال خود نماینده نداشته باشد اگر محل غایب معلوم است دادرس مهر و موم ترکه را به او اطلاع می‌دهد و اگر محل غایب معلوم نباشد به دادستان اطلاع خواهد داد که در صورت اقتضا جهت تعیین امین برای او اقدام کند.

توضیح واژگان

ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.[۱]

دادستان: که به او مدعی‌العموم و مقام تعقیب نیز گفته می‌شود کسی است که ریاست دادسرا را به عهده دارد.[۲]

ترکه: یا ماترک یعنی قسمت مثبت دارایی به جامانده از متوفی.[۳]

امین: در لغت به معنای امانت دار و کسی است که مردم به علت درستکاری به او اعتماد می‌کنند و در اصطلاح حقوقی امین دارای دو معنا است یکی به معنای خاص است و به کسی گفته می‌شود که مال غیر را به نفع مالک آن نگهداری می‌کند، خواه در مقابل حفظ مال از مالک اجرت دریافت کند یا مجانا امانت مال را به عهده بگیرد و دیگری هم به معنای عام است و به کلیه کسانی که وضع ید آنان بر مال دیگری، قانونی و ناشی از عقود مذکور در قانون است، اطلاق می‌گردد.[۴]

نکات تفسیری دکترین ماده 173 قانون امور حسبی

بر اساس ماده ۱۷۳ قانون امور حسبی، چنانچه بین ورثه غایب مفقودالاثری باشد به دادستان اطلاع داده می‌شود و دادستان، از دادگاه درخواست تعیین امین می‌نماید با استفاده از ماده 173 قانون امور حسبی باید گفت در موردی که بین ورثه جنینی باشد نیز به دادستان اطلاع خواهد داد که هر گاه برای او امین معین نشده باشد، امین معین کند.[۵]

نکات توضیحی ماده 173 قانون امور حسبی

قسمت اول ماده ۱۷۳ قانون امور حسبی، غایبی را در نظر گرفته‌است که محل اقامت وی مشخص است. چنین غایبی را غایب مفقودالاثر در نظر نمی‌گیریم. در واقع منظور ماده غایبی است که در حوزه قضایی دادگاه حضور ندارند. در قسمت دوم ماده منظور از غایب، غایب مفقودالاثر است که باید برای او امین تعیین شود.[۶]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 173 قانون امور حسبی

  1. اگر ورثه‌ای غایب باشد و نماینده‌ای برای اداره اموال نداشته باشد، اقدامات خاصی باید انجام شود.
  2. در صورتی که محل اقامت غایب معلوم باشد، دادرس موظف است موضوع مهر و موم ترکه را به او اطلاع دهد.
  3. اگر محل اقامت غایب نامعلوم باشد، دادرس به دادستان اطلاع می‌دهد.
  4. دادستان در صورت لزوم برای تعیین امین جهت اداره اموال غایب اقدام می‌کند.
  5. هدف از این ماده حمایت از حقوق ورثه غایب و جلوگیری از آسیب به اموال وی است.

منابع

  1. حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح‌شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4252640
  2. نورمحمد صبری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 1. مساوات، 1399.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6320480
  3. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد اول). چاپ 1. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 80940
  4. منوچهر قوامی. مجموعه پرسش و پاسخ‌های قضایی (جلد اول). چاپ 1. بکاء، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6486596
  5. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 16120
  6. محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6568284