شنود: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
[[ماده ۱۱ قانون استفاده از بی‌سیم‌های خانگی (مصوب 1345)]] | [[ماده ۱۱ قانون استفاده از بی‌سیم‌های خانگی (مصوب 1345)]] | ||
[[اصل ۲۵ قانون اساسی | [[اصل ۲۵ قانون اساسی]]، این اصل به ممنوعیت شنود تلفنی اشاره نموده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ اصطلاحات حقوق کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1386|ناشر=نامه هستی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1310780|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=ایمانی|چاپ=2}}</ref> | ||
[[ماده ۱۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری]] | [[ماده ۱۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری]] | ||
نسخهٔ ۱۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۲۷
به ضبط یا استماع مکالمات تلفنی دو یا چند نفر به منظور دستیابی به محتوای آن شنود یا رهگیری گفته می‌شود. این شیوه را باید بسیار محدود نمود.[۱]
مواد مرتبط
ماده ۱۱ قانون استفاده از بی‌سیم‌های خانگی (مصوب 1345)
اصل ۲۵ قانون اساسی، این اصل به ممنوعیت شنود تلفنی اشاره نموده‌است.[۲]
ماده ۱۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری
منابع
- ↑ محمدرضا زندی. تحقیقات مقدماتی در جرایم سایبری. چاپ 1. جنگل، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1514276
- ↑ عباس ایمانی. فرهنگ اصطلاحات حقوق کیفری. چاپ 2. نامه هستی، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1310780