قرار تأمین: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
'''قرار تامین''' وسیله‌ای است برای اجرای [[حق]] یا پیشگیری از [[تخلف]] نسبت به حق، یا جبران [[خسارت]] [[خواهان]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بازرگانی بین المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4924776|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=1}}</ref>
'''قرار تأمین''' وسیله‌ای است برای اجرای [[حق]] یا پیشگیری از [[تخلف]] نسبت به حق، یا جبران [[خسارت]] [[خواهان]].<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بازرگانی بین‌المللی|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4924776|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=1}}</ref>
 
== رویه قضایی ==
 
* [[نظریه شماره 7/1401/1177 مورخ 1402/03/02 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره مرجع صالح به رسیدگی اتهامات متعدد]]


== مواد مرتبط ==
== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۹ قانون داوری تجاری بین‌المللی]]
* [[ماده ۱۷ قانون داوری تجاری بین‌المللی]]


* [[ماده ۹ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده 9 قانون داوری تجاری بین المللی]]
== قرار تأمین در قانون داوری تجاری بین‌المللی ==
با توجه به مفاد [[ماده ۹ قانون داوری تجاری بین المللی|ماده ۹]] و [[ماده ۱۷ قانون داوری تجاری بین‌المللی|۱۷ قانون داوری تجاری بین‌المللی]]، در صدور [[دستور موقت]]، [[دادگاه]] و [[دیوان داوری]] هر دو صلاحیت دارند. لیکن، در صدور [[قرار تأمین]]، دادگاه‌های دولتی صلاحیت انحصاری دارند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=داوری بین المللی در دعاوی بازرگانی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دادگستر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4642008|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=امیرمعزی|چاپ=3}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۱۰: خط ۱۷:
[[رده:اصطلاحات قانون آیین دادرسی مدنی]]
[[رده:اصطلاحات قانون آیین دادرسی مدنی]]
[[رده:اصطلاحات آیین دادرسی مدنی]]
[[رده:اصطلاحات آیین دادرسی مدنی]]
[[رده:قانون داوری تجاری بین المللی]]
[[رده:قانون داوری تجاری بین‌المللی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۸

قرار تأمین وسیله‌ای است برای اجرای حق یا پیشگیری از تخلف نسبت به حق، یا جبران خسارت خواهان.[۱]

رویه قضایی

مواد مرتبط

قرار تأمین در قانون داوری تجاری بین‌المللی

با توجه به مفاد ماده ۹ و ۱۷ قانون داوری تجاری بین‌المللی، در صدور دستور موقت، دادگاه و دیوان داوری هر دو صلاحیت دارند. لیکن، در صدور قرار تأمین، دادگاه‌های دولتی صلاحیت انحصاری دارند.[۲]

منابع

  1. احمد امیرمعزی. داوری بازرگانی بین‌المللی. چاپ 1. دادگستر، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4924776
  2. احمد امیرمعزی. داوری بین المللی در دعاوی بازرگانی. چاپ 3. دادگستر، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4642008