درآمدی بر مسئولیت مدنی در فضای سایبر: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «'''درآمدی بر مسئولیت مدنی در فضای سایبر''' نام مقاله ای از رسول ملکوتی و پرویز ساورایی بوده که در شماره پانزدهم دوره چهارم (تابستان 1395) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است. == چکیده == درفضاي سایبر،دو دسته بازیگر به عنوان واسطهاي ...» ایجاد کرد)
 
 
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:


== چکیده ==
== چکیده ==
درفضاي [[سایبر]]،دو دسته بازیگر به عنوان واسطهاي [[اینترنتی]] با مصادیق رساها، تولیدکنندگان [[محتوا]] ومدیران [[سایت|سایتها]] از یک سو و کاربران یا بهره برداران نهایی اینترنت از سوي دیگر، ایفاي نقش میکنند. علیرغم وحدت منابع تحقق [[مسئولیت مدنی]] دردنیاي واقعی و سایبر، باعنایت به تفاوت ماهیتی که این دو حوزه با هم دارند، نمیتوان قائل به مبناي واحد و منفرد مسئولیت مدنی در ارتباط با همه بازیگران فضاي سایبر بود، بلکه با شناخت هر بازیگر حاضردراین حوزه وماهیت عملکرداو، باید مبناي مستقلی قائل شد. مبناي مسئولیت درمورد رساها مبتنی بر نظریه [[تقصیر]]، و درمورد تولیدکنندگان [[محتوا]] مبتنی بر نظریه خطر است. اگرچه با توجه به ماهیت عملِ مدیران و اداره کنندگان سایتها عدم مسئولیت مدنی اولیهایشان منطقی به نظرمیرسد، امادرمواردي به جهت عدم امکان شناسایی عامل اصلی [[زیان]] (کاربر) و عدول از انجام تکالیف(تقصیر) مسئول [[جبران خسارت|جبران]] زیان ناشی از اعمال کاربران خود هستند. کاربران (بهره برداران نهایی) نیز اگر صرفاً نقش [[جستجوگر]](Searcher (و [[مصرف کننده]] محتوا را داشته باشند، مسئولیت مدنی ندارند اما در صورت عرضه و ارائه محتوا در شبکه در شمار تولیدکنندگان محتوا قرار خواهند گرفت.
درفضاي [[سایبر]]،دو دسته بازیگر به عنوان [[واسطه اینترنتی|واسطهاي اینترنتی]] با مصادیق رساها، [[تولید کننده محتوا|تولیدکنندگان محتوا]] ومدیران [[سایت|سایتها]] از یک سو و کاربران یا بهره برداران نهایی اینترنت از سوي دیگر، ایفاي نقش میکنند. علیرغم وحدت منابع تحقق [[مسئولیت مدنی]] دردنیاي واقعی و سایبر، باعنایت به تفاوت ماهیتی که این دو حوزه با هم دارند، نمیتوان قائل به مبناي واحد و منفرد مسئولیت مدنی در ارتباط با همه بازیگران فضاي سایبر بود، بلکه با شناخت هر بازیگر حاضردراین حوزه وماهیت عملکرداو، باید مبناي مستقلی قائل شد. مبناي مسئولیت درمورد رساها مبتنی بر نظریه [[تقصیر]]، و درمورد تولیدکنندگان [[محتوا]] مبتنی بر [[نظریه خطر]] است. اگرچه با توجه به ماهیت عملِ مدیران و اداره کنندگان سایتها عدم مسئولیت مدنی اولیهایشان منطقی به نظرمیرسد، امادرمواردي به جهت عدم امکان شناسایی عامل اصلی [[زیان]] (کاربر) و عدول از انجام تکالیف(تقصیر) مسئول [[جبران خسارت|جبران]] زیان ناشی از اعمال کاربران خود هستند. کاربران (بهره برداران نهایی) نیز اگر صرفاً نقش [[جستجوگر]](Searcher (و [[مصرف کننده]] محتوا را داشته باشند، مسئولیت مدنی ندارند اما در صورت عرضه و ارائه محتوا در شبکه در شمار تولیدکنندگان محتوا قرار خواهند گرفت.


== کلیدواژه ها ==
== کلیدواژه ها ==
خط ۲۳: خط ۲۳:
* [[ماده 74 قانون تجارت الکترونیکی]]
* [[ماده 74 قانون تجارت الکترونیکی]]
* [[ماده ۱ قانون مسئولیت مدنی|ماده 1 قانون مسئولیت مدنی]]
* [[ماده ۱ قانون مسئولیت مدنی|ماده 1 قانون مسئولیت مدنی]]
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1395]]
[[رده:مقالات شماره پانزدهم دوره چهارم فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی]]
[[رده:فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی]]
[[رده:مقالات حقوق خصوصی]]
[[رده:مقالات رسول ملکوتی]]
[[رده:مقالات پرویز ساورایی]]
[[رده:فضای سایبری]]
[[رده:مسئولیت مدنی]]
[[رده:اینترنت]]
[[رده:محتوا]]
[[رده:تقصیر]]
[[رده:کاربران]]
[[رده:جبران خسارت]]
[[رده:مواد قرمز]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۲:۵۴

درآمدی بر مسئولیت مدنی در فضای سایبر نام مقاله ای از رسول ملکوتی و پرویز ساورایی بوده که در شماره پانزدهم دوره چهارم (تابستان 1395) فصلنامه علمی پژوهش حقوق خصوصی منتشر شده است.

چکیده

درفضاي سایبر،دو دسته بازیگر به عنوان واسطهاي اینترنتی با مصادیق رساها، تولیدکنندگان محتوا ومدیران سایتها از یک سو و کاربران یا بهره برداران نهایی اینترنت از سوي دیگر، ایفاي نقش میکنند. علیرغم وحدت منابع تحقق مسئولیت مدنی دردنیاي واقعی و سایبر، باعنایت به تفاوت ماهیتی که این دو حوزه با هم دارند، نمیتوان قائل به مبناي واحد و منفرد مسئولیت مدنی در ارتباط با همه بازیگران فضاي سایبر بود، بلکه با شناخت هر بازیگر حاضردراین حوزه وماهیت عملکرداو، باید مبناي مستقلی قائل شد. مبناي مسئولیت درمورد رساها مبتنی بر نظریه تقصیر، و درمورد تولیدکنندگان محتوا مبتنی بر نظریه خطر است. اگرچه با توجه به ماهیت عملِ مدیران و اداره کنندگان سایتها عدم مسئولیت مدنی اولیهایشان منطقی به نظرمیرسد، امادرمواردي به جهت عدم امکان شناسایی عامل اصلی زیان (کاربر) و عدول از انجام تکالیف(تقصیر) مسئول جبران زیان ناشی از اعمال کاربران خود هستند. کاربران (بهره برداران نهایی) نیز اگر صرفاً نقش جستجوگر(Searcher (و مصرف کننده محتوا را داشته باشند، مسئولیت مدنی ندارند اما در صورت عرضه و ارائه محتوا در شبکه در شمار تولیدکنندگان محتوا قرار خواهند گرفت.

کلیدواژه ها

  • مسئولیت مدنی
  • فضاي سایبر
  • واسطه اي اینترنتی
  • کاربران

مواد مرتبط