وارد ثالث: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
فاطمه امیدی (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «مداخله شخص ثالث در دعوای مطروحه بین دو نفر برای احقاق حق خود یا جلوگیری از تضییع آن یا تثبیت حقوق یکی از طرفین را اصطلاحاً ورود ثالث می‌نامند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی و بازرگانی دادگاه‌های عمومی و انقلاب (جلد اول-...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هر گاه [[شخص ثالث|شخص ثالثی]] در موضوع [[دادرسی]] [[اصحاب دعوا|اصحاب دعوای]] اصلی برای خود مستقلاً [[حق|حقی]] قایل باشد یا خود را در محق شدن یکی از طرفین [[ذی‌نفع]] بداند، می‌تواند تا وقتی که [[ختم دادرسی]] اعلام نشده‌است، وارد دعوا گردد، چه این که رسیدگی در مرحله بدوی باشد یا در مرحله [[تجدیدنظرخواهی|تجدیدنظر]]. در این صورت نامبرده باید [[دادخواست]] خود را به [[دادگاه|دادگاهی]] که [[دعوا]] در آنجا مطرح است تقدیم و در آن منظور خود را به طور صریح اعلان نماید.<ref>[[ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی]]</ref><ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ نامه حقوقی شکیبا|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=بروج|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6665764|صفحه=|نام۱=مرتضی|نام خانوادگی۱=شکیبازیده|چاپ=1}}</ref> | |||
== رویه قضایی == | |||
* [[نظریه شماره 7/1401/1339 مورخ 1402/05/16 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره ورود ثالث و جلب ثالث در مرحله تجدیدنظر]] | |||
== مواد مرتبط == | == مواد مرتبط == | ||
| خط ۸: | خط ۱۲: | ||
وارد ثالث ممکن است اصلی یا تبعی باشد: | وارد ثالث ممکن است اصلی یا تبعی باشد: | ||
=== وارد ثالث اصلی یا | === وارد ثالث اصلی یا استقلالی === | ||
هر گاه وارد ثالث در دعوای مطرح شده برای خود مستقلاً حقی قایل باشد، ثالث استقلالی یا اصلی نامیده می‌شود.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قرارهای مدنی (مقررات شکلی، آثار ماهوی با نکاهی بر آیین دادرسی فرانسه)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3443108|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=قلعه نوی|چاپ=1}}</ref> | هر گاه وارد ثالث در دعوای مطرح شده برای خود مستقلاً حقی قایل باشد، ثالث استقلالی یا اصلی نامیده می‌شود.<ref name=":0">{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قرارهای مدنی (مقررات شکلی، آثار ماهوی با نکاهی بر آیین دادرسی فرانسه)|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3443108|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=قلعه نوی|چاپ=1}}</ref> | ||
| خط ۱۶: | خط ۲۰: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اصطلاحات حقوق خصوصی]] | |||
[[رده:اصطلاحات آیین دادرسی مدنی]] | |||
[[رده:اصطلاحات قانون آیین دادرسی مدنی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۲۲
هر گاه شخص ثالثی در موضوع دادرسی اصحاب دعوای اصلی برای خود مستقلاً حقی قایل باشد یا خود را در محق شدن یکی از طرفین ذی‌نفع بداند، می‌تواند تا وقتی که ختم دادرسی اعلام نشده‌است، وارد دعوا گردد، چه این که رسیدگی در مرحله بدوی باشد یا در مرحله تجدیدنظر. در این صورت نامبرده باید دادخواست خود را به دادگاهی که دعوا در آنجا مطرح است تقدیم و در آن منظور خود را به طور صریح اعلان نماید.[۱][۲]
رویه قضایی
مواد مرتبط
اقسام وارد ثالث
وارد ثالث ممکن است اصلی یا تبعی باشد:
وارد ثالث اصلی یا استقلالی
هر گاه وارد ثالث در دعوای مطرح شده برای خود مستقلاً حقی قایل باشد، ثالث استقلالی یا اصلی نامیده می‌شود.[۳]
وارد ثالث تبعی
هرگاه وارد ثالث برای تثبیت حقوق یکی از اصحاب دعوا وارد دعوی شود، ثالث تبعی نامیده می‌شود.[۳]
منابع
- ↑ ماده ۱۳۰ قانون آیین دادرسی مدنی
- ↑ مرتضی شکیبازیده. فرهنگ نامه حقوقی شکیبا. چاپ 1. بروج، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6665764
- ↑ ۳٫۰ ۳٫۱ محمود قلعه نوی. قرارهای مدنی (مقررات شکلی، آثار ماهوی با نکاهی بر آیین دادرسی فرانسه). چاپ 1. فکرسازان، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3443108