ماده 348 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
ماده 348 قانون امور حسبی:  در صورتیکه ورثه یا وصی متوفی یا قائم‌ مقام قانونی آنها حاضر شوند برابر بهای ترکه تامین دهند که هرگاه در مدت یکسال از تاریخ ‌انتشار اولین آگهی مذکور در ماده ۳۴۳ بستانکارانی پیدا شود که تبعه ایران یا مقیم ایران باشند و طلب آنها ثابت گردد از عهده برآیند ترکه پس از وضع‌ هزینه آگهی‌ ها و هزینه‌ های دیگر قانونی که بعمل آمده است بتصرف آنها داده میشود.
'''ماده 348 قانون امور حسبی''':  در صورتی که [[ورثه]] یا [[وصی]] متوفی یا قائم‌ مقام قانونی آن ها حاضر شوند برابر بهای [[ترکه]] تامین دهند که هرگاه در مدت یکسال از تاریخ ‌انتشار اولین آگهی مذکور در ماده ۳۴۳ بستانکارانی پیدا شود که [[تبعه]] ایران یا مقیم ایران باشند و طلب آن ها ثابت گردد از عهده برآیند ترکه پس از وضع‌ هزینه آگهی‌ ها و هزینه‌ های دیگر قانونی که به عمل آمده است به [[تصرف]] آن ها داده می شود.


== توضیح واژگان ==
ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>
وصی: شخصی است که در ولایت بر مورد [[وصیت]]، نایب موصی می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=احوال شخصیه اهل سنت (طلاق، وصیت، ارث، حجر) در مذهب شافعی و حنفی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3043892|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=میرداداشی|نام۲=ولی اله|نام خانوادگی۲=علیزاده|نام۳=مهدی|نام خانوادگی۳=حسن زاده|چاپ=1}}</ref>
تصرف: به هرگونه مداخله مادی و یا حقوقی که باعث ایجاد تغییر و تحول در شیئی گردد؛ تصرف گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=12660|صفحه=|نام۱=سیدحسین|نام خانوادگی۱=صفایی|چاپ=11}}</ref>
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
در ماده 348 [[قانون امور حسبی]] تفاوتی نمی کند که طلبکاران مقیم ایران، تابعیت ایران را دارا باشند یا از [[اتباع]] بیگانه باشند زیرا قانون در این امر رعایت تمامی طلبکارانی که در ایران اقامت دارند نموده است. طلبکارانی که در ایران سکونت ندارند مشمول ماده 348 نمی شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=16368|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> لازم به ذکر است که برای تامین ترکه، ورثه یا وصی متوفی یا نماینده قانونی آن ها مال یا ضامنی می دهد که معادل بهای [[ترکه]] است تا اگر ظرف یک سال از تاریخ نشر آگهی ماده 343 قانون امور حسبی، بستانکار اعم از ایرانی یا مقیم ایران، پیدا شود و طلب محرز شود پس از جدا کردن هزینه آگهی ها و هزینه های قانونی دیگر که شده است مال مورد تامین به تصرف آنان داده شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=112436|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>
== منابع ==
{{پانویس}}
[[رده:مواد قانون امور حسبی]]
[[رده:مواد قانون امور حسبی]]
[[رده:ترکه]]
[[رده:ترکه]]
[[رده:ترکه اتباع خارجی]]
[[رده:ترکه اتباع خارجی]]

نسخهٔ ‏۱۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۴:۰۲

ماده 348 قانون امور حسبی: در صورتی که ورثه یا وصی متوفی یا قائم‌ مقام قانونی آن ها حاضر شوند برابر بهای ترکه تامین دهند که هرگاه در مدت یکسال از تاریخ ‌انتشار اولین آگهی مذکور در ماده ۳۴۳ بستانکارانی پیدا شود که تبعه ایران یا مقیم ایران باشند و طلب آن ها ثابت گردد از عهده برآیند ترکه پس از وضع‌ هزینه آگهی‌ ها و هزینه‌ های دیگر قانونی که به عمل آمده است به تصرف آن ها داده می شود.

توضیح واژگان

ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می یابد.[۱]

وصی: شخصی است که در ولایت بر مورد وصیت، نایب موصی می‌گردد.[۲]

تصرف: به هرگونه مداخله مادی و یا حقوقی که باعث ایجاد تغییر و تحول در شیئی گردد؛ تصرف گویند.[۳]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در ماده 348 قانون امور حسبی تفاوتی نمی کند که طلبکاران مقیم ایران، تابعیت ایران را دارا باشند یا از اتباع بیگانه باشند زیرا قانون در این امر رعایت تمامی طلبکارانی که در ایران اقامت دارند نموده است. طلبکارانی که در ایران سکونت ندارند مشمول ماده 348 نمی شوند.[۴] لازم به ذکر است که برای تامین ترکه، ورثه یا وصی متوفی یا نماینده قانونی آن ها مال یا ضامنی می دهد که معادل بهای ترکه است تا اگر ظرف یک سال از تاریخ نشر آگهی ماده 343 قانون امور حسبی، بستانکار اعم از ایرانی یا مقیم ایران، پیدا شود و طلب محرز شود پس از جدا کردن هزینه آگهی ها و هزینه های قانونی دیگر که شده است مال مورد تامین به تصرف آنان داده شود.[۵]

منابع

  1. حمید مسجدسرایی. ترمینولوژی فقه اصطلاح شناسی فقه امامیه. چاپ 1. پیک کوثر، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4252640
  2. سیدمهدی میرداداشی، ولی اله علیزاده و مهدی حسن زاده. احوال شخصیه اهل سنت (طلاق، وصیت، ارث، حجر) در مذهب شافعی و حنفی. چاپ 1. خرسندی، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3043892
  3. سیدحسین صفایی. دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال). چاپ 11. میزان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 12660
  4. سیدحسن امامی. حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات). چاپ 13. اسلامیه، 1376.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 16368
  5. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 112436