ماده ۵۲۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (added Category:موجبات ضمان using HotCat) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هرگاه شخصی با اذن کسی که حق اذن دارد، وارد منزل یا محلی که در تصرف اوست، گردد و از ناحیه حیوان یا شیئی که در آن مکان است صدمه و خسارت ببیند، اذن دهنده ضامن است، خواه آن شیء یا حیوان قبل از اذن در آن محل بوده یا بعداً در آن قرار گرفته باشد و خواه اذن دهنده نسبت به آسیب رسانی آن علم داشته باشد خواه نداشته باشد. تبصره ـ در مواردی که آسیب مستند به مصدوم باشد مانند آنکه وارد شونده بداند حیوان مزبور خطرناک است و اذن دهنده از آن آگاه نیست و یا قادر به رفع خطر نمی باشد، ضمان منتفی است. | هرگاه شخصی با [[اذن]] کسی که حق اذن دارد، وارد منزل یا محلی که در [[تصرف]] اوست، گردد و از ناحیه حیوان یا شیئی که در آن مکان است [[صدمه]] و خسارت ببیند، اذن دهنده [[مسئولیت کیفری|ضامن]] است، خواه آن شیء یا حیوان قبل از اذن در آن محل بوده یا بعداً در آن قرار گرفته باشد و خواه اذن دهنده نسبت به آسیب رسانی آن [[علم]] داشته باشد خواه نداشته باشد. | ||
تبصره ـ در مواردی که [[آسیب]] مستند به مصدوم باشد مانند آنکه وارد شونده بداند حیوان مزبور خطرناک است و اذن دهنده از آن آگاه نیست و یا قادر به رفع خطر نمی باشد، ضمان منتفی است. | |||
= توضیح واژگان = | = توضیح واژگان = | ||
عبارت «با اذن کسی که حق اذن دارد» نشان می دهد که ضرورتی ندارد که اذن دهنده صاحب | عبارت «با اذن کسی که حق اذن دارد» نشان می دهد که ضرورتی ندارد که اذن دهنده صاحب خانه نیز بوده باشد، بلکه هرکس صلاحیت و حق دادن اذن را دارد، ممکن است مشمول این ماده قرار بگیرد.1424804 همچنین به نظر می رسد محل تصرف ممکن است اعم از خانه و غیر آن باشد، از سوی دیگر ضرورتی ندارد آنچه در خانه است و موجب آسیب می شود، لزوما حیوانی مانند سگ باشد.1424812 | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
عده ای صاحبان خانه را ضامن ایمنی افرادی می دانند که با اذن آنان داخل خانه | عده ای صاحبان خانه را ضامن ایمنی افرادی می دانند که با اذن آنان داخل خانه آنها شده اند، لذا باید [[تقصیر]] آنان را در فرض ورود ضرر از ناحیه حیوانی که در خانه آنان است به میهمان، مفروض پنداشت2574776و ضرورتی بر اثبات تقصیر و کوتاهی او در حفظ حیوان از سوی زیان دیده نیست.2731012 بر اساس این ماده گروهی معتقدند هرگاه کسی به خانه دیگری داخل شده و از ناحیه حیوانی که در آن خانه است آسیب ببیند، چنانچه ورود او به اذن اهل خانه بوده باشد، آنان مسئول هستند، در غیر این صورت نباید مسئولیتی برای آنان متصور شد،834812گروهی تنها اذن دهنده را ضامن [[جنایت|جنایات]] واقع شده دانسته و مسئولیتی برای صاحب ملک در نظر نمی گیرند،712012 اگرچه ظاهر ماده نشانگر [[اطلاق]] مسئولیت صاحب حیوان ولو در فرض عدم کوتاهی در نگهداری حیوان است، اما این امر را نمی توان منطبق با موازین شرعی دانست.712008 | ||
== مطالعات فقهی == | |||
=== مستندات فقهی === | |||
مستند شرعی این ماده را روایاتی در این خصوص دانسته اند.712004 برخی از این روایات نقل کننده قضاوت های حضرت علی (ع) هستند.4785916 در یکی از این روایات ایشان فرموده اند:« اگر میهمان بدون اذن صاحبخانه وارد خانه شود و سگی آسیبی به او برساند، ضمان ندارند و اگر با اجازه ی صاحبان خانه وارد شده باشد، آنان مسئول خسارات هستند.»4786232 | |||
== سوابق فقهی == | === سوابق فقهی === | ||
برخی از فقها بیان داشته اند که اگر میهمان مدعو و مأذون داخل خانه شده و از ناحیه حیوانی که در خانه میزبان است آسیب ببیند،این امر موجب ضمان میزبان است.2727436 | برخی از فقها بیان داشته اند که اگر میهمان مدعو و مأذون داخل خانه شده و از ناحیه حیوانی که در خانه میزبان است آسیب ببیند،این امر موجب ضمان میزبان است.2727436 | ||
== | == منابع == | ||
[[رده:رفرنس]] | [[رده:رفرنس]] | ||
[[رده:دیات]] | [[رده:دیات]] | ||
[[رده:موجبات ضمان]] | [[رده:موجبات ضمان]] | ||
نسخهٔ ۱۶ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۳۱
هرگاه شخصی با اذن کسی که حق اذن دارد، وارد منزل یا محلی که در تصرف اوست، گردد و از ناحیه حیوان یا شیئی که در آن مکان است صدمه و خسارت ببیند، اذن دهنده ضامن است، خواه آن شیء یا حیوان قبل از اذن در آن محل بوده یا بعداً در آن قرار گرفته باشد و خواه اذن دهنده نسبت به آسیب رسانی آن علم داشته باشد خواه نداشته باشد.
تبصره ـ در مواردی که آسیب مستند به مصدوم باشد مانند آنکه وارد شونده بداند حیوان مزبور خطرناک است و اذن دهنده از آن آگاه نیست و یا قادر به رفع خطر نمی باشد، ضمان منتفی است.
توضیح واژگان
عبارت «با اذن کسی که حق اذن دارد» نشان می دهد که ضرورتی ندارد که اذن دهنده صاحب خانه نیز بوده باشد، بلکه هرکس صلاحیت و حق دادن اذن را دارد، ممکن است مشمول این ماده قرار بگیرد.1424804 همچنین به نظر می رسد محل تصرف ممکن است اعم از خانه و غیر آن باشد، از سوی دیگر ضرورتی ندارد آنچه در خانه است و موجب آسیب می شود، لزوما حیوانی مانند سگ باشد.1424812
نکات توضیحی تفسیری دکترین
عده ای صاحبان خانه را ضامن ایمنی افرادی می دانند که با اذن آنان داخل خانه آنها شده اند، لذا باید تقصیر آنان را در فرض ورود ضرر از ناحیه حیوانی که در خانه آنان است به میهمان، مفروض پنداشت2574776و ضرورتی بر اثبات تقصیر و کوتاهی او در حفظ حیوان از سوی زیان دیده نیست.2731012 بر اساس این ماده گروهی معتقدند هرگاه کسی به خانه دیگری داخل شده و از ناحیه حیوانی که در آن خانه است آسیب ببیند، چنانچه ورود او به اذن اهل خانه بوده باشد، آنان مسئول هستند، در غیر این صورت نباید مسئولیتی برای آنان متصور شد،834812گروهی تنها اذن دهنده را ضامن جنایات واقع شده دانسته و مسئولیتی برای صاحب ملک در نظر نمی گیرند،712012 اگرچه ظاهر ماده نشانگر اطلاق مسئولیت صاحب حیوان ولو در فرض عدم کوتاهی در نگهداری حیوان است، اما این امر را نمی توان منطبق با موازین شرعی دانست.712008
مطالعات فقهی
مستندات فقهی
مستند شرعی این ماده را روایاتی در این خصوص دانسته اند.712004 برخی از این روایات نقل کننده قضاوت های حضرت علی (ع) هستند.4785916 در یکی از این روایات ایشان فرموده اند:« اگر میهمان بدون اذن صاحبخانه وارد خانه شود و سگی آسیبی به او برساند، ضمان ندارند و اگر با اجازه ی صاحبان خانه وارد شده باشد، آنان مسئول خسارات هستند.»4786232
سوابق فقهی
برخی از فقها بیان داشته اند که اگر میهمان مدعو و مأذون داخل خانه شده و از ناحیه حیوانی که در خانه میزبان است آسیب ببیند،این امر موجب ضمان میزبان است.2727436